1. Gebrek aan motivatie . Patiënten zijn mogelijk niet gemotiveerd om meer te weten te komen over hun aandoening of behandeling als ze het gevoel hebben dat dit geen verschil zal maken, als ze bang zijn voor wat ze te weten zullen komen, of als ze niet de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben.

2. Laaggeletterdheid . Patiënten kunnen moeite hebben met het begrijpen van voorlichtingsmateriaal voor patiënten als ze laaggeletterd zijn, waardoor het moeilijk wordt om instructies op te volgen of het belang van hun behandeling te begrijpen.

3. Cognitieve stoornissen . Patiënten met cognitieve beperkingen, zoals dementie of delirium, zijn mogelijk niet in staat informatie op dezelfde manier te verwerken als mensen zonder deze beperkingen, en kunnen moeite hebben met het leren van nieuwe informatie of met het onthouden van wat hen is geleerd.

4. Taalbarrières . Patiënten die geen Engels spreken, kunnen moeite hebben met het begrijpen van voorlichtingsmateriaal voor patiënten of met het communiceren met hun zorgverleners, waardoor het moeilijk wordt om de informatie te krijgen die ze nodig hebben en weloverwogen beslissingen te nemen over hun zorg.

5. Culturele verschillen . Culturele overtuigingen en praktijken kunnen van invloed zijn op de manier waarop patiënten hun aandoening en behandeling zien en kunnen van invloed zijn op hun bereidheid om behandelaanbevelingen op te volgen

6. Financiële belemmeringen . Patiënten zijn mogelijk niet in staat de medicijnen, behandelingen of therapieën te betalen die voor hen worden aanbevolen, waardoor het moeilijk kan worden hun behandelplan uit te voeren en hun gezondheidsresultaten te verbeteren.

7. Gebrek aan toegang tot gezondheidszorg . Patiënten die geen toegang hebben tot gezondheidszorg of die in landelijke of achtergestelde gebieden wonen, kunnen moeite hebben om de patiëntenvoorlichting te krijgen die ze nodig hebben en om in hun gezondheidsbehoeften te voorzien, wat hen kan vertragen of verhinderen de zorg te krijgen die ze nodig hebben om gezond te blijven.