Beschrijvende epidemiologie omvat het karakteriseren van de verspreiding en patronen van ziekten of gezondheidsgerelateerde gebeurtenissen in een populatie. De belangrijkste parameters die in de beschrijvende epidemiologie worden gebruikt, zijn onder meer:

1. Persoon: Dit verwijst naar de kenmerken van de personen die door de ziekte of aandoening zijn getroffen. Er kan rekening worden gehouden met factoren zoals leeftijd, geslacht, ras/etniciteit, beroep, sociaal-economische status, levensstijlfactoren en genetische aanleg.

2. Plaats: Dit heeft betrekking op de geografische locatie waar de ziekte of aandoening voorkomt. Het onderzoeken van de verspreiding van gevallen per regio, staat, stad of zelfs kleinere geografische gebieden kan inzicht verschaffen in de ruimtelijke patronen van de ziekte.

3. Tijd: Het temporele aspect heeft betrekking op het optreden van de ziekte of aandoening in de loop van de tijd. Hierbij kan het gaan om het onderzoeken van de incidentie (aantal nieuwe gevallen) of prevalentie (aantal bestaande gevallen) van de ziekte gedurende een specifieke periode. Het identificeren van trends, seizoensinvloeden of plotselinge uitbraken kan belangrijk zijn.

4. Frequentie: Dit verwijst naar het aantal gevallen van de ziekte of aandoening die voorkomen in een populatie. Maatstaven zoals het incidentiecijfer (aantal nieuwe gevallen per bevolkingseenheid gedurende een bepaalde tijd) en het prevalentiecijfer (aantal bestaande gevallen per bevolkingseenheid op een specifiek tijdstip) worden vaak gebruikt.

5. Oorzaak/risicofactoren: Hoewel het niet uitsluitend onderdeel is van de beschrijvende epidemiologie, kan het identificeren van potentiële oorzaken of risicofactoren voor de ziekte of aandoening waardevolle inzichten opleveren. Beschrijvende onderzoeken genereren vaak hypothesen die verder kunnen worden onderzocht door middel van analytische epidemiologische onderzoeken.

6. Resultaat: Dit omvat het beschrijven van de gezondheidsresultaten die verband houden met de ziekte of aandoening. Parameters zoals sterftecijfer (aantal sterfgevallen als gevolg van de ziekte per eenheid bevolking gedurende een specifieke tijd), morbiditeitscijfer (aantal gevallen van de ziekte per eenheid bevolking gedurende een specifieke tijd), of maatstaven voor invaliditeit of beperkingen kunnen beoordeeld.

Door deze parameters te onderzoeken, helpt de beschrijvende epidemiologie bij het begrijpen van de basiskenmerken en patronen van de verspreiding en het voorkomen van ziekten in een populatie. Het biedt cruciale informatie voor toezicht op de volksgezondheid, het genereren van hypothesen en het plannen van verder onderzoek en interventies.