chemosynthetische bacteriën zijn een soort van autotrofe organismen , een levensvorm die zijn voeding uit nonfood bronnen ontleent . Het andere type autotroph is de fotosynthetische organisme , die de meeste planten en sommige soorten bacteriën omvat . Fotosynthetische organismen maken voedingsstoffen met behulp van licht . Chemosynthetische organismen gebruiken chemische reacties anorganische stoffen zetten in voedingsstoffen . Zij worden door het type van anorganische molecule die ze gebruiken als grondstof voor hun reacties . Bacteriën die gebruik metaalionen

chemosynthese werkt over het algemeen door het oxideren van een anorganische stof . Oxidatie betekent dat de reactie elektronen van het geoxideerde molecuul . De elektronen naar een ander molecuul omzetting daarvan in een andere verbinding vergemakkelijken --- bij chemosynthetische bacteriën , in organische moleculen . Stammen van bacteriën gebruiken ijzer , arseen , mangaan en uranium als hun bron van elektronen , en ze zijn geïdentificeerd door de metalen die zij gebruiken.
Methanobacteria

Deze bacteriën bewonen wetlands , gebieden hoog in riolering en darmen . Ze combineren kooldioxide en waterstof , die de zuurstof die ze nodig hebben om te leven bevrijdt en produceert methaan als bijproduct .
Zwavelbacteriën

Zwavel bacteriën gevonden diep in de zee . De eerste kolonies werden ontdekt in de buurt van de Galapagos-eilanden rond diepzee hydrothermale bronnen . Waterstofsulfide giet van de vulkanische openingen , het creëren van een omgeving die dachten wetenschappers was onherbergzaam tot leven. De zwavel bacteriën die wonen zet het waterstofsulfide in elementaire zwavel , terwijl tegelijkertijd de productie van organische moleculen die ze gebruiken als voedingsstoffen . Zwavel bacteriën zijn ook gevonden in koude sijpelt in de Golf van Mexico, waar waterstofsulfide sijpelt uit het sediment in de zee zonder bijbehorende warmte . Rond koude sijpelt , worden zwavel bacteriën gevonden in tubeworms . De wormen absorberen waterstofsulfide en trechter om de bacteriën , die op hun beurt produceren organische moleculen die de tubeworm aandelen .
Stikstof Bacteriën

Deze chemosynthetische bacteriën uit te voeren reacties waarbij stikstofverbindingen . Er zijn drie categorieën van stikstof bacteriën : nitrificerende , denitrificerende en stikstof - fixing. Nitrificerende bacteriën leven in de bodem waar ammoniakverbindingen worden gevonden . Ammoniak bevat stikstof en waterstof . Sommige bacteriën gebruiken deze verbindingen nitrieten maken een verbinding van stikstof en zuurstof . Andere bacteriën voortzetting van het proces , het omzetten van de nitrieten in nitraten, kunnen stikstof en zuurstof die meer zuurstof dan doen nitrieten , en welke planten bevatten absorberen via hun wortelstelsel en als voedingsstoffen . Alle van de bacteriën die deelnemen aan dit proces worden genoemd nitrificerende bacteriën .

Denitrificerende bacteriën verarmen bodem omdat ze de nitraten die nutriënten aan planten te vernietigen. Deze bacteriën afkomstig voeding van de omzetting van nitraat in andere verbindingen , zoals stikstof en nitrieten , welke planten niet kunnen zetten in de moleculen die ze nodig hebben .

Bacteriën die stikstof vast leven in de wortels van bepaalde planten , waaronder peulvruchten . Ze zetten atmosferische stikstof in nitraat . Atmosferische stikstof een stabiele verbinding , zodat de reacties die deze bacteriën uitvoeren moeilijk te repliceren . Fritz Haber , een Duitse chemicus , won de Nobelprijs voor de Scheikunde in 1918 voor zijn proces van vaststelling van stikstof kunstmatig . De Haber proces wordt gebruikt om kunstmest te maken in een gemechaniseerde imitatie van wat stikstofbindende bacteriën doen in peulvrucht wortels.