Gelelektroforese wordt gebruikt om afzonderlijke moleculen op basis van molecuulgewicht en lading . Desoxyribonucleïnezuur ( DNA ) , ribonucleïnezuur ( RNA ) en eiwitten kunnen worden gescheiden onder toepassing van gelelektroforese . Agarose polyacrylamide en zijn de meest voorkomende materialen gebruikt om de gel te vormen . Geschiedenis

Gelelektroforese werd voor het eerst geïntroduceerd in de jaren 1930 . In de jaren 1960 en 1970 de meeste technieken voor het scheiden van DNA en eiwitten werden ontwikkeld
Voordeel : . Detectielimieten basis van grootte

meeste DNA , RNA en eiwitten kunnen worden gedetecteerd met behulp van gelelektroforese , ongeacht de grootte . De concentratie van de gel matrix wordt vooraf gekozen om de molecule van belang op basis van de geschatte grootte gemakkelijk te scheiden
Voordeel : . Uitgangsmateriaal

Een grote hoeveelheid uitgangsmateriaal is niet noodzakelijk voor gelelektroforese . Zo kunnen picogram DNA wordt gedetecteerd met elektroforese
Nadeel : . Moeilijk op te Samples

Zodra een monster is uitgevoerd op een gel , is het mogelijk Extract Extraheer het monster uit de gel voor verdere analyse . Het is echter bijna onmogelijk om al het materiaal te verkrijgen in het oorspronkelijke monster
Nadeel: . Schadelijke stoffen

Voorzichtigheid is geboden bij het hanteren van materialen die worden gebruikt in gel-elektroforese . Zo wordt ethidium bromide algemeen gebruikt bij DNA gelelektroforese , en is een bekend mutageen .