Systemen voor het bijhouden van elektronische medische dossiers (EMR) zijn een integraal onderdeel van de gezondheidszorg in de Verenigde Staten geworden, maar ze zijn niet zonder problemen. Enkele van de meest voorkomende problemen zijn:

1. Gebrek aan interoperabiliteit: Een van de grootste uitdagingen bij EMR-systemen is het gebrek aan interoperabiliteit tussen verschillende systemen. Dit betekent dat wanneer een patiënt van zorgverlener verandert of naar een andere zorginstelling gaat, zijn medische dossiers mogelijk niet gemakkelijk toegankelijk zijn. Dit kan leiden tot vertragingen in de zorg, dubbele tests en andere inefficiënties.

2. Gegevensbeveiliging: EMR-systemen slaan een enorme hoeveelheid gevoelige patiëntgegevens op, waardoor ze een belangrijk doelwit zijn voor hackers. Datalekken kunnen leiden tot diefstal van patiëntgegevens, die kunnen worden gebruikt voor identiteitsdiefstal of andere frauduleuze activiteiten. Om dit probleem aan te pakken, moeten zorgaanbieders robuuste beveiligingsmaatregelen implementeren om patiëntgegevens te beschermen.

3. Kosten: EMR-systemen kunnen duur zijn in aanschaf en onderhoud, en deze kosten kunnen worden doorberekend aan patiënten in de vorm van hogere zorgkosten. Bovendien kunnen de kosten voor het opleiden van personeel in het gebruik van EMR-systemen aanzienlijk zijn.

4. Privacyproblemen: EMR-systemen verzamelen en bewaren een schat aan persoonlijke informatie over patiënten, waaronder hun medische geschiedenis, diagnoses en behandelingen. Deze informatie wordt vaak gedeeld met derde partijen, zoals verzekeringsmaatschappijen en farmaceutische bedrijven. Zorgen over gegevensprivacy en -beveiliging vormen een grote belemmering voor de wijdverbreide adoptie van EMR-systemen.

5. Complexiteit: EMR-systemen zijn complexe softwaretoepassingen die voor zowel patiënten als zorgverleners lastig te gebruiken kunnen zijn. Deze complexiteit kan leiden tot fouten bij de gegevensinvoer, wat ernstige gevolgen kan hebben voor de patiëntenzorg.

6. Tijdrovend: EMR-systemen kunnen tijdrovend zijn om te gebruiken. Het kan zijn dat zorgverleners meer tijd besteden aan het invoeren van gegevens in het systeem dan aan de interactie met patiënten. Dit kan leiden tot burn-out en verminderde patiënttevredenheid.

7. Weerstand tegen verandering: Veel zorgaanbieders hebben weerstand tegen verandering en zijn mogelijk terughoudend in het adopteren van EPD-systemen. Deze weerstand kan het adoptieproces vertragen en het moeilijk maken om wijdverspreide interoperabiliteit te bereiken.