Berekening van de zone van remming is een belangrijke stap in de Kirby - Bauer test, die wordt gebruikt om de gevoeligheid van bacteriën tegen antibiotica analyseren . Eerst ontwikkeld in de jaren 1960 , is de test nog steeds gebruikt in klinische laboratoria om de effectiviteit van verschillende antibiotica vergelijken . Science studenten oefenen hun onderzoek vaardigheden kunnen ook het uitvoeren van deze eenvoudige test . Hoewel het opzetten van de test kost tijd , het berekenen van de zone van remming zelf is vrij eenvoudig . Wat je nodig hebt
Bereide agar schijven en Zwarte vel papier
Ruler in millimeters
Toon meer instructies
1

Verzamel de voorbereide monsters . In de test wordt een stam van bacteriën verspreid op een schotel agar met kleine ronde stukjes antibiotica gedrenkt filtreerpapier gedrukt bovenaan . De set - up is gedurende de nacht , waardoor het antibioticum te trekken in de agar .

Plaats Pagina 2 de agar schotel op een zwart vel papier . Dit zal de zone van remming beter zichtbaar te maken.

Identificeer 3 de zone van remming rond een stuk filtreerpapier . De zone een cirkelvormig gebied rond de filterpapier waar geen bacteriën groei .

4 een liniaal onder de schaal en meet de diameter van de zone van remming . Maatregel om de dichtstbijzijnde millimeter . Als de groei van bacteriën niet werd geremd rond dit stuk filterpapier , de zone van remming is de diameter van het filter papier .
5

Herhaal stap 3 en 4 voor elk stuk filterpapier.

6

Label de papieren filters en hun respectieve antibiotica met de kleinste groeiremmingszones als "resistent " die met de grootste zones "Sensitive " en die in tussen " Intermediate . "