De oscillerende effect is een theorie in de experimentele psychologie die probeert de weg zintuigen informatie te sturen over het neurale netwerk uit te leggen . Theorie

De oscillerende effect theorie stelt dat wanneer een zintuig ontvangt stimulatie , stuurt impulsen van efferente energie door het zenuwstelsel . Het orgel is ook een reactie op de stimulus door het onderdrukken en het remmen van deze reactie , en de afwisselende effect van efferente stimulatie en onderdrukking binnen het zenuwstelsel produceert een oscillatie van nerveuze impuls en remming .
Stimulusintensiteit

Volgens de oscillerende werking theorie , het zenuwstelsel communiceert de intensiteit van een stimulus door het toegestane tijd tussen efferente stimulatie en onderdrukking . De toename of afname in latentie derhalve het geheugen en veranderingen in de intensiteit van de stimulatie zien .
Equilibrium

De oscillerende werking neemt aan dat het oscillatie tussen neurale impulsen en neurale inhibitie uiteindelijk zoekt naar balans in het zenuwstelsel . Om deze reden is het zintuig met ingang verstoren zorgt ervoor dat de impuls , terwijl het orgel probeert te evenwicht te bewaren door remming van de neurale actie .