MRSA en VRE zijn twee van de meest viriele en dodelijke bacteriën in het ziekenhuis en de gezondheidszorg instellingen in te voeren . Het identificeren en controleren van de verspreiding van deze bacteriële organismen is een primaire zorg om de algemene ziekenhuizen en de veiligheid van de patiënt . DNA testmethoden zijn ontworpen om hun aanwezigheid te identificeren en informatie over hoe deze organismen ontwikkeld in het lichaam . DNA-testen

DNA-test modellen worden gebruikt om MRSA en VRE bacterie te identificeren binnen klinische en laboratorium instellingen . Deze procedures kunt technici om DNA-moleculen en de effecten van deze bacteriën op hen te onderzoeken , volgens het Human Genome Project . Ook bekend als moleculaire diagnostische tests , deze methoden zorgen voor een snelle en nauwkeurige middelen voor het identificeren MRSA en VRE -uitbraken . Hoe eerder deze bacteriën worden geïdentificeerd , hoe groter de kans een ziekenhuis of instelling voor gezondheidszorg heeft het voorkomen van een uitbraak .
MRSA en VRE

MRSA en VRE zijn bacteriële organismen bekend hun vermogen om antibiotica te weerstaan ​​. Beide bacteriesoorten kunnen eventueel ontwikkelen tot volwaardige infecties die worden overgebracht door huid - huid of huid-op - oppervlak contact , volgens de Centers for Disease Control & Prevention. Ziekenhuizen en zorginstellingen kunnen gemakkelijk worden broedplaatsen , wat leidt tot een algemene uitbraak van deze infecties binnen een populatie . Als MRSA of VRE onopgemerkt , kunnen deze organismen uiteindelijk over te nemen van een persoon het immuunsysteem tot het punt waar de dood mogelijk is . DNA- keuringen of screenings een manier waarop deze infecties kunnen worden geïdentificeerd en gecontroleerd .
Superbugs

" superbacteriën " zoals MRSA en VRE zijn bacteriële infecties bekend om hun vermogen om antibiotica zoals penicilline , tetracycline en Cipro weerstaan ​​volgens de " GI Health Newsletter . " Deze weerstand wordt overgebracht naar nieuw gevormde bacteriecellen , die zo snel als iedere 20 minuten kan reproduceren . DNA-onderzoek kan helpen met het identificeren van hoe deze organismen zich aanpassen aan en weerstaan ​​antibiotica behandelingen
testmethoden

De meest gebruikte DNA-onderzoek methoden omvatten het plaatsen van een menselijk monster. - hetzij huidcellen of een uitstrijkje van de mond - in een cultuur ontworpen om bacteriële organismen ontwikkelen. Zodra de bacteriën ontwikkelen, kunnen technici bepalen welke soorten organismen betrokken zijn . Deze methode kan variëren van drie tot vijf dagen om resultaten te produceren , volgens de " GI Health Nieuwsbrief . "

PCR testen - ook wel bekend als polymerase chain reaction - is een ander type van DNA-onderzoek methode. PCR - gebaseerde testen werken direct met het DNA materiaal in een bacterie , of gastheercel volgens de " GI Health Newsletter . " Deze tests zijn bedoeld om specifieke regio's te versterken langs een DNA-keten , waarmee technici bacteriën geteisterde cellen te identificeren . Deze testmethode is duurder , hoewel de resultaten kunnen worden verkregen zo spoedig twee uur .
Potentieel

werkwijzen voor het detecteren MRSA en VRE -infecties werken om verminderen hoeveelheid tijd die nodig is om resultaten te verkrijgen , volgens Lab Tests Online . Nieuwere PCR - gebaseerde testen zijn ontworpen om de specifieke genen die een rol in hoe bacteriën aanpassen en muteren spelen identificeren . Een dergelijk gen , genaamd Meca, is geïdentificeerd als een belangrijke factor in het verzet tegen antibiotica zoals methicilline , oxacilline , en nafcilline . Bacteriën organismen staan ​​bekend om hun snelle vermenigvuldiging tarieven , zijn snelle en accurate testresultaten nodig om te voorkomen dat potentiële uitbraken te voorkomen.