De competitieve bindingstest is een experiment dat de bindingscapaciteit van eiwitten of chemicaliën gespecialiseerde eiwitten op een celoppervlak , genaamd receptoren bepaalt . De methode wordt vaak gebruikt in medisch onderzoek , maar kan ook bepalen welke medicijnen binden aan receptoren en receptoractiviteit , waardoor celgedrag kunnen veranderen aanpassen . Celpreparaat

Re - schorten cellen in ijskoude fosfaat gebufferde zoutoplossing ( PBS ) . Maatregel eiwitconcentratie gelijke eiwitniveaus bevestigen via een gespecialiseerde handel verkrijgbare eiwitanalyse .
Assay

toevoegen - radioactiviteit gemerkte eiwit bekend te binden aan de receptor , de ligand , de cel of weefsel suspensie . Voeg de concurrent die het testgeneesmiddel of eiwit onder studie en incubeer de radioactieve ligand en celsuspensie . Een reeks concentraties van het testgeneesmiddel worden onderzocht . Na incubatie aparte gebonden en ongebonden ligand en meet radioactiviteit.
Data-analyse

De gebruikelijke maatregel te bepalen is de helft van de maximale concentratie die de receptor remt ook wel bekend als IC50 . Dit wordt berekend door het uitzetten van de concentratie op een logaritmische schaal op de X-as van een grafiek , terwijl de Y- as het percentage remming ; een sigmoid curve , die een S - vorm worden geproduceerd . De IC50 is de 50 procent remming punt , en de bijbehorende concentratie kan worden afgelezen uit de grafiek .