Hondsdolheid is een virale ziekte meestal als gevolg van de beet van een besmet dier . Het virus tast het centrale zenuwstelsel en kan leiden tot de dood . Vroege behandeling essentieel , zelfs als er slechts een veronderstelling dat de beet van een hondsdolle dier . Rabiës is gemakkelijker postmortale diagnose , hoewel er tests rabiës diagnose bij mensen na symptomen verschijnen . Instructies
1

diagnose verwachten in mensen en dieren moeilijk te zijn. Onderzoek van hersenweefsel postmortale ( na de dood ) is de eenvoudigste manier om te zeggen of het rabiës virus aanwezig is . Er zijn verschillende tests op specifieke monsters van het lichaam , waarvan de gecombineerde resultaten kunnen helpen menselijke rabiës diagnosticeren . Er is geen enkele definitieve test om hondsdolheid ante - mortem diagnose ( voor de dood ) . Kopen van 2

Anticipeer op het verzamelen van speeksel en cerebrospinale vloeistof , samen met een punch biopsie aan de achterkant van de nek langs de haarlijn dat ten minste 10 haarfollikels . Een reeks tests uitgevoerd op deze monsters , inclusief het direct fluorescent antibody ( DFA ) test die de rabies virus in het getroffen gebied detecteert , en de polymerase kettingreactie test ( PCR ) , waarbij het ​​DNA van het rabiësvirus eiwitten in het speeksel detecteert , cerebrospinale vloeistof en weefsel , zal helpen bepalen of het rabiësvirus of rabiës antilichamen bestaan ​​.

Beëindig 3 dat de hondsdolheid virus aanwezig is als de rabiës antigeen aanwezig in de huid biopsie of hoornvlies uitstrijkjes is , isolatie van het rabiës virus in serum of weefsel blijkt , is er een van rabies antilichamen in serum of cerebrospinale vloeistof , of als er een positief PCR-test .
4

er rekening mee dat negatief resultaten van deze tests niet uitsluiten dat er sprake van een besmetting met rabiës . Het testen van het bestaan ​​van het rabiësvirus bevestigen kan negatief zijn tot nader in het infectieproces .