UV-desinfectie is een methode van waterbehandeling , die bacteriën en virussen vernietigt zonder het verlaten van overblijvende chemicaliën . Verschillende overheidsinstanties hebben richtlijnen voor de veiligste en meest effectieve desinfectie normen . Geschiedenis

De Environmental Protection Agency meldt de kiemdodende eigenschappen van zonlicht werden ontdekt in 1877 . De eerste toepassing van deze kennis voor de desinfectie van water vond plaats in 1910 in Frankrijk en in 1916 bereikte de Verenigde Staten . Vanaf 2010 zijn er meer dan 400 UV-desinfectie installaties in gebruik . Voorschriften en richtlijnen zijn geëvolueerd en uitgebreid , samen met het proces van UV-desinfectie .
Dosering

Diverse instanties hebben richtlijnen met betrekking tot UV- dosering. Het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid , Onderwijs en Welzijn hebben de minimale hoeveelheid UV-straling die nodig is voor desinfectie AS16 mWs /cm ² set ( milliwatt seconden per vierkante centimeter ) . Het American National Standards Institutes heeft het minimum ingesteld op 38 mWs /cm ² .
Monitoring

Water moet in overeenstemming met de juiste dosering van UV-straling worden behandeld . Volgens de Washington State Office van Drinkwater , kunnen richtlijnen staat proces fouten niet optreden meer dan een keer per maand en behandelingsresultaten consequent worden gecontroleerd en geregistreerd om de 15 minuten . Eventuele storingen aan de dosering richtlijnen te voldoen moeten worden gemeld binnen 24 uur .