TOC staat voor totaal organische koolstof in het water . Klinkt onschuldig genoeg, maar wanneer het water een hoog gehalte aan organische koolstof kan inname van het water giftig maken . Er zijn natuurlijke aanwezigheid van koolstof verbindingen in het water , maar degene die we de zorg het meest bedrag zijn degenen die een bedreiging voor de gezondheid vormen , wanneer we drinken. Koolstofverbindingen bevatten insecticiden , herbiciden en andere landbouwchemicaliën die binnenkomen drinkwaterbronnen door regen afvoer of lozingen van industrieel afval , het morsen van vloeistof of lekkages .. In ieder geval , we willen niet te drinken of inslikken uit angst voor ziekte of de dood . Dus voordat het water gaat in ons systeem van gemeentelijke watersystemen , commercieel geproduceerde flessen water , farmaceutische water of een andere bron het is getest om te controleren of het veilig is. TOC is een maat voor de toxiciteit

Eenvoudig gezegd , hoe meer koolstof organisch gehalte , hoe meer zuurstof in het water wordt verbruikt door een toename van de groei van micro-organismen , die verder bijdraagt ​​aan de uitputting van zuurstof in de water . De bron van het organische materiaal nature maar wordt in water door kunstmatige bronnen zoals industrieel afvalwater , die niet volledig kunnen worden verwijderd door behandeling . De Clean Water Act van 1974 vastgestelde normen voor drinkwater voor menselijke consumptie en de veilige omstandigheden voor het waterleven en farmaceutisch gebruik. De beste manier om de toxiciteit te meten is aan de totale hoeveelheid organische koolstof te bepalen.
Vereenvoudigd

Het is een formule . De TOC zijn de eiwitten , suikers , vetten en alcohol combinaties en er zijn vele manieren waarop zij samenkomen die uit het totale koolstof minus de totale anorganische koolstof plus de vluchtige organische stoffen plus de organische verbindingen die niet kunnen worden verwijderd uit het water . Er zijn verschillende methoden om de TOC te bepalen . Ze klinken zeer technische maar aangezien verfijningen in de jaren 1970 de verschillende proeven zijn relatief eenvoudig en nauwkeurig .
Testen

Om de nauwkeurigheid van de analyse van het water is te definiëren gebracht door een oxidatieproces waarbij de organische verbindingen omgezet in kooldioxide ofwel door het te verwarmen tot bijna 2000 graden , chemisch of met ultraviolette straling . De efficiëntie van deze methode verzekert de volledige omzetting van organische koolstof tot kooldioxide , die vervolgens kunnen worden gemeten door een CO2- detector die de hoeveelheid gas meet . De hoeveelheid gas direct correleert met de organische koolstofgehalte van het water .
In Europa

Er zijn voornamelijk twee andere concurrerende systemen in Europa. Een is uitdrijf- en de andere is het verschil methode . De samenstelling van het watermonster bepaalt de methode gebruik . Terwijl overheidsinstellingen in Europa accepteren een werkwijze , kunnen de resultaten sterk variëren afhankelijk van de samenstelling van het water dat wordt getest . Bijvoorbeeld , als er een hoge concentratie van vluchtige organische stoffen , die niet weergegeven in de resultaten van de uitdrijfmethode . Daarom zal watergehalte de bepalende factor van welke methode het beste is.
Wat nu?

De Safe Drinking Water Act , zoals gewijzigd in 1987 vereist minder dan 5 delen per miljard van de totale hoeveelheid organische verbinding . Wanneer bedragen boven dat niveau , moet het water worden behandeld met behulp van verschillende methoden , waaronder de chemie , om de TOC te verlagen tot wat voorgeschreven veilig drinkwater niveaus . De meest gebruikte chemische chloor omdat het een effectief ontsmettingsmiddel voor virussen en bacteriën , en het desinfecteert water als het reizen door leidingen bij u thuis. Daarom , tenzij de balans precies goed is , mensen vaak klagen over een chloor smaak aan hun gemeentelijke drinkwater. Chloor wordt ook gebruikt in prive putten voor hetzelfde doel ,