Apis mellifera , de gemeenschappelijke honingbij, is een ijverige en vitaal element van de natuur . Gezien het kleine formaat en de alomtegenwoordige natuur over de hele wereld , vele nemen het als vanzelfsprekend in haar rol in de landbouw en het dagelijks leven . In de zoektocht om ongewenste insecten uit de tuin en de gewassen te verwijderen , hebben de telers een reeks van chemische stoffen die per ongeluk achtergebleven vergiften hebben verlaten in honingbijen benut. Groeien en Insecticiden

Sinds de komst van commerciële insecticiden om schadelijke organismen te bestrijden , veel telers hebben ze gebruikt zonder rekening te houden met de lange termijn effect op andere soorten . Gezien het succes , is het geen wonder dat zelfs residentiële tuinders gebruik maken van deze producten. Populaire insecticiden zoals Sevin zijn zeer effectief bij het ​​beheersen van plagen in de tuin , maar worden ook aangehaald als gevaarlijk giftig voor honingbij populaties. Helaas , zonder een voorlichtingscampagne publiek over de gevaren voor bijen , veel telers gebruiken insecticiden zonder te weten de schade die zij kunnen potentieel toebrengen .
Effecten over honingbijen

Omdat veel insecticiden niet honingbijen regelrechte doden , de toxiciteit van hen vaak ophopen in hun aanhangsels , in de pollen ze dragen en in hun lichaam . Deze toxines kunnen hun manier van werken in de honing en in de koningin , uiteindelijk doden van de leden als toxiciteit niveaus te bereiken dodelijke niveaus. Echter , hoeft niet bijen sterven te veroorzaken een bijenkorf te mislukken. De symptomen van residuele toxiciteit kan veroorzaken honingbijen worden getroffen met verlamming , stupor , vreemde activiteit, agressie of slechte vermogen om te communiceren . Deze kunnen de normale werking van een bijenkorf verstoren , waardoor honger of het onvermogen om nageslacht te produceren. Residuele toxines worden geacht ten minste een deel van wat de recente enorme dalingen in bijenvolken over de hele wereld veroorzaakt .
Effecten op Mensen

Aangezien honingbij producten zijn een miljarden - dollar industrie , het binnendringen van giftige stoffen in honing of bijenwas zorgt voor aanzienlijke fiscale problemen . Honingbijen zijn van vitaal belang voor de commerciële landbouw , dus beperkte populatie zorgt voor een nog grotere financiële impact op de maatschappij . Echter , financiële redenen alleen zijn slechts een klein deel van het effect van de verlaagde bijenvolken . De mensheid moet bijen om zijn landbouwproductie capaciteit te ondersteunen . Zonder die mogelijkheid , zou de wereldbevolking snel hoger zijn dan de mogelijkheid om het te voeden .
Wat wordt er gedaan ?

Omdat wetenschappers zijn niet in staat om enorme honingbij sterfgevallen vastmaken aan elke specifieke oorzaak , zijn er weinig moeite het publiek te informeren over de gevaren van residuele toxiciteit voor bijenvolken door de landen of de overheid groepen geweest . Toch hebben sommige staten wetgeving om het gebruik van insecticiden die het meest in gevaar brengen bijen controle ingevoerd. Sommige telers hebben hun toevlucht tot het veranderen van hoe ze gebruik maken van insecticiden naar effecten op bijen , zoals de toepassing ervan in de avond als bij activiteit is laag te minimaliseren. Uiteindelijk , echter , zonder een gezamenlijke campagne van de actie van landen of regeringen , de verantwoordelijkheid om honingbij resttoxiciteit beperken valt aan hen die de pesticiden te gebruiken.