Een ecosysteem is een geheel van onderling afhankelijke relaties tussen levende organismen en de niet-levende onderdelen van een omgeving , zoals water , lucht en zonlicht . Ecosystemen variëren in grootte , en niet alleen plant-en diersoorten , maar de mens ook. De gezondheid van een ecosysteem afhankelijk van de balans van het leven , zogenaamde evenwicht dat wordt gehandhaafd door stabiele populaties van soorten en beschikbare nutriënten . Om de balans van het leven in een ecosysteem te handhaven vereist dat de niet-levende omgeving ondersteunen de gezondheid en de voortplanting van de organismen die erin leven . Instructies
1

ecosysteemcomponenten identificeren . Bepaal welke soorten in het ecosysteem leven en noteer de omvang van de bevolking ten opzichte van elkaar . Beoordeel de niet-levende kenmerken van de omgeving en hoe planten-en diersoorten vertrouwen op de beschikbare natuurlijke hulpbronnen . Bijvoorbeeld in het geval van een zoetwater -ecosysteem , observeren hoe soorten gebruikt u de bron voor hydratatie , onderdak en bescherming tegen roofdieren , en hoe op hun beurt de activiteiten van de soort ' regenereren het water en helpen om de kwaliteit ervan te behouden .
2

Evalueer de bestaande voedselketen. Binnen ecosystemen, worden voedingsstoffen gedistribueerd naar een evenwicht van de soorten , voornamelijk bepaald door roofdier en prooi relaties en een voeding gradiënt ondersteunen . Een voeding gradiënt beschrijft de opeenvolgende niveaus van hoe soorten verkrijgen van de voedingsstoffen die nodig zijn om het leven. Bijvoorbeeld, in een waterrijke ecosysteem , kleine vissen meestal voeden met plankton , grotere vissen voeden zich met kleinere rassen , en watervogels en zoogdieren prooi op grotere vissen . Terwijl de voedselketens zijn onderhevig aan kleine fluctuaties , een balans van het leven vereist vrij stabiel voeden relaties.
3

Identificeer bedreigingen evenwicht van life.The evenwicht van het leven in een ecosysteem wordt verstoord wanneer er is een belangrijke verandering in de populatie van een soort of de kwaliteit van een natuurlijke hulpbron. De meeste storingen worden veroorzaakt door invloeden van buitenaf , zoals vervuiling , besmetting of infectie door een virus .
4

Evalueer de bron van de verstoring . Binnen een ecosysteem , problemen meestal het gevolg zijn van schadelijke bijproducten van de omliggende activiteiten , zoals de invoering van kwik in de waterwegen . In dit geval , hoewel kwik is de directe bedreiging evenwicht van het leven , de bron van de verstoring is zure regen , die weer wordt gegenereerd door industriële activiteiten . Het identificeren van de bron van de onbalans vereist het traceren van een verontreinigende of schadelijke stoffen terug naar zijn oorsprong .
5

Elimineer de bron van verstoring . Hoewel moeilijk te bereiken , om de balans van het leven te behouden , moet de ecosystemen worden beschermd tegen schadelijke invloeden van buitenaf . Hoewel het vaak niet mogelijk de bron van schade volledig worden uitgesloten , kan blootstelling worden gewijzigd om risico's te verminderen . Bijvoorbeeld , landbouwpesticiden zijn schadelijk voor aquatische ecosystemen , en toch zijn afhankelijk waren voor de moderne voedselproductie . Om de balans van het leven in dit scenario te bewaren, moet landbouwproducenten voorkomen chemische afvoer van het aangaan van waterbronnen , en indien mogelijk , moet het gebruik van minder giftige bestrijdingsmiddelen alternatieven te onderzoeken .