Chloor wordt gebruikt in huis en de industrie . Bleekmiddel gaat meestal via een zuiveringsproces . Het zuiveringsproces voor thuis afvalwater blijft de meest giftige element in bleekmiddel, chloor , van het invoeren van waterwegen . Veel mensen gebruiken bleekwater naar buiten schoonmaakwerk , waar het loopt in onweersafvoerkanalen , die rechtstreeks in de lokale waterwegen stromen zonder een filter te doen. Papierfabrieken gebruiken chloor af te breken de vezelachtige celmembranen in hout tijdens het maken van papier -proces en aan de pulp witte bleken , dan dumpen in waterwegen . Water pH

Bleach zeer alkalisch , met een pH van 12 . Normaal water pH neutraal 6 tot 8 . Vissen zijn zeer gevoelig voor veranderingen in de pH , zodat de pH stijging die afkomstig is van het toevoegen van een dergelijke basische stof aan het water kan verhogen tot een onhoudbaar niveau . Volgens water experts Lenntech , hoog water pH chaps de huid van de vis en een niveau van meer dan 9.6 kan veroorzaken dood , onvermogen om metabolische afvalstoffen passeren en schade aan de kieuwen en de ogen veroorzaken . Het kan ook jonge vis ontwikkeling , evenals waterplanten schaden .
Toxiciteit

Chloorloog op zich is zeer bijtend en giftig voor vissen . Het reageert met celmembranen en eiwitten , en dan breekt ze naar beneden. Omdat vis 'ademen' water door hun kieuwen , het bleekmiddel gaat hun lichaam en beïnvloedt zowel de binnenkant en buitenkant . Bovendien vreet de beschermende , slijmerige omhulsel aan de buitenkant van de organen meeste vis . Deze kritische vacht beschermt vis uit ziekten en parasieten . Al deze interne en externe acties van bleekwater uiteindelijk dood van de vis . De informatiebladen voor chloor van fabrikanten zoals Corcraft en Sentry Industries waarschuwt voor het vrijgeven van zijn product in het oppervlaktewater als gevolg van de giftigheid voor het waterleven .
Organochloorverbindingen

Chloorloog afbreekt en vormen organische chloorverbindingen in het water . Een bijzonder giftige organochlorine is dioxine . Deze verbindingen zijn giftig voor alle leven , met inbegrip van het waterleven. De vis inslikken deze verbindingen en besmet raken , die dan vervuilt enig schepsel dat ze eet . Organische chloorverbindingen zijn gekoppeld aan kanker en ontwikkelingsstoornissen , evenals neurologische , immuunsysteem en reproductieve kwesties .