Tijdens een uitstrijkje worden cellen uit de baarmoederhals onderzocht onder een microscoop om eventuele afwijkingen op te sporen. Veel voorkomende diagnoses die kunnen worden ontdekt, zijn onder meer:

- Infectie met het humaan papillomavirus (HPV) :HPV is een veel voorkomende seksueel overdraagbare infectie. Aanhoudende infectie met bepaalde HPV-stammen kan het risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker vergroten. Een uitstrijkje kan abnormale celveranderingen detecteren die door HPV worden veroorzaakt, waardoor vroegtijdige interventie en behandeling mogelijk is.

- Plaveiselcelafwijkingen :Plaveiselcellen zijn het meest voorkomende type cel op het oppervlak van de baarmoederhals. Plaveiselcelafwijkingen verwijzen naar veranderingen in het uiterlijk van deze cellen, variërend van milde atypie (kleine veranderingen) tot hoogwaardige dysplasie (ernstige veranderingen). Abnormale cellen kunnen duiden op een precancereuze aandoening die cervicale intra-epitheliale neoplasie (CIN) wordt genoemd.

- Adenocarcinoom in situ (AIS) :AIS is een precancereuze aandoening die wordt gekenmerkt door abnormale kliercellen op het oppervlak van de baarmoederhals. Het is een zeldzame bevinding in uitstrijkjes, maar vereist verdere evaluatie en behandeling om de ontwikkeling van baarmoederhalskanker te voorkomen.

- Baarmoederhalskanker :In sommige gevallen kan een uitstrijkje de aanwezigheid van baarmoederhalskanker detecteren. Met uitstrijkjes kan kanker echter niet altijd in een vroeg stadium worden opgespoord. Regelmatige screenings en vervolgtests zijn cruciaal voor de vroege detectie en behandeling van baarmoederhalskanker.

- Ontstekingen en niet-neoplastische aandoeningen :Uitstrijkjes kunnen ontstekingen of niet-kankerachtige aandoeningen aan het licht brengen, zoals hormonale veranderingen, infecties (bijv. schimmelinfecties, bacteriële vaginose) of goedaardige gezwellen (bijv. poliepen). Deze bevindingen vereisen vaak verdere evaluatie en passende behandeling.