Bij het uitvoeren van reanimatie (cardiopulmonale reanimatie) is het doel om het lichaam van de persoon van zuurstof te voorzien en de verwijdering van kooldioxide (CO2) te vergemakkelijken, ongeacht of hij of zij in- of uitademt. Hier volgt een uitleg van wat er gebeurt tijdens reanimatie:

1. Compressies:Tijdens borstcompressies wordt er druk uitgeoefend op de borst van de persoon, wat helpt het bloed te laten circuleren en zuurstofrijk bloed naar verschillende organen en weefsels in het lichaam te duwen.

2. Inademen:Als de persoon tijdens de inhalatiefase van de reanimatie niet effectief ademt, zorgt de hulpverlener voor beademing door zuurstof in de longen van de persoon te brengen. Deze zuurstof wordt gebruikt door de cellen en weefsels van het lichaam.

3. Uitademen:Na beademingen laat de hulpverlener de persoon passief uitademen. Zelfs als de persoon uitademt wanneer er wordt beademd, komt de zuurstofrijke lucht die tijdens de beademing wordt afgegeven nog steeds in de longen terecht. Tijdens deze fase ademt het lichaam op natuurlijke wijze CO2 uit.

4. Voortzetting van de compressies:De hulpverlener blijft borstcompressies uitvoeren tijdens de uitademingsfase om de bloedcirculatie op peil te houden, zelfs als de longen van de persoon niet actief aan het uitzetten zijn.

Door borstcompressies en beademingen te combineren, zorgt reanimatie ervoor dat zuurstof aan het lichaam van de persoon wordt toegediend en wordt tegelijkertijd geholpen bij het verwijderen van CO2. Het primaire doel van reanimatie is het in stand houden van vitale functies en het circuleren van zuurstofrijk bloed door het lichaam totdat medische noodhulp arriveert.