Hoewel genetica een rol kan spelen bij de ontwikkeling van COPD, is het belangrijk om te begrijpen dat COPD niet rechtstreeks wordt geërfd. Bepaalde erfelijke eigenschappen of genetische factoren kunnen echter de gevoeligheid van een individu voor het ontwikkelen van COPD vergroten.

De meest bekende genetische risicofactor voor COPD is een tekort aan een eiwit dat alfa-1-antitrypsine (AAT) wordt genoemd. AAT wordt geproduceerd door de lever en helpt de longen te beschermen tegen schade veroorzaakt door ontstekingen. Mensen met een tekort aan AAT hebben een grotere kans om COPD te ontwikkelen, vooral als ze ook roken of worden blootgesteld aan andere longirriterende stoffen.

Andere genetische factoren die in verband zijn gebracht met COPD zijn onder meer variaties in genen die verband houden met de longontwikkeling, de werking van het immuunsysteem en oxidatieve stress. Deze factoren kunnen de gevoeligheid van een individu voor COPD en de ernst van de aandoening beïnvloeden.

Het is belangrijk op te merken dat genetica alleen niet bepaalt of iemand COPD zal ontwikkelen. Omgevingsfactoren, zoals roken, blootstelling aan luchtvervuiling en beroepsrisico's, spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling en progressie van COPD.

Het is van cruciaal belang voor personen met een familiegeschiedenis van COPD of voor mensen die zich zorgen maken over hun risicofactoren om hun zorgen met een zorgverlener te bespreken. Vroegtijdige diagnose, aanpassingen van de levensstijl en passend medisch management kunnen de progressie van COPD helpen vertragen en de algehele longgezondheid verbeteren.