Als de maag bij elke beademing tijdens reanimatie groter wordt, kan dit op verschillende problemen duiden:

1. Verminderde of onvolledige borstcompressies:Als borstcompressies niet adequaat of met de juiste diepte worden uitgevoerd, kan het zijn dat de lucht die tijdens beademingen in de longen wordt geduwd, niet volledig circuleert, waardoor de maag kan opzwellen. Dit kan gebeuren als de borstkas niet voldoende wordt samengedrukt, als de handen verkeerd worden geplaatst of als de persoon niet op een stevige ondergrond wordt geplaatst.

2. Opgezette maag:In sommige gevallen kan het opblazen van de maag tijdens reanimatie het gevolg zijn van een opgezette maag. Wanneer lucht tijdens beademingen de slokdarm binnendringt, kan deze zich ophopen in de maag, wat tot uitzetting leidt. Dit kan gebeuren als gevolg van een obstructie of verstopping in de luchtwegen of als er overmatige kracht wordt gebruikt tijdens het beademen.

3. Hiatale hernia of anatomische factoren:Een hiatale hernia, waarbij een deel van de maag door een opening in het middenrif in de borstholte steekt, kan ook bijdragen aan het opblazen van de maag tijdens reanimatie. Bovendien kunnen bepaalde anatomische variaties, zoals een hogere positie van het middenrif of een grotere maag, sommige personen vatbaarder maken voor maaguitzetting tijdens reanimatie.

4. Onjuiste hoofdpositie:Als het hoofd niet goed is gepositioneerd of als de kin niet goed is opgetild, is de luchtweg mogelijk niet volledig open, waardoor tijdens beademingen lucht in de maag terechtkomt in plaats van in de longen.

Het is belangrijk dat CPR-aanbieders zich bewust zijn van deze potentiële problemen en passende stappen ondernemen om het risico op maagopgeblazenheid te minimaliseren. Dit omvat het zorgen voor de juiste techniek tijdens borstcompressies en beademingen, zoals het gebruik van voldoende compressiediepte, de juiste plaatsing van de handen en het openhouden van de luchtweg. Als er sprake is van een opgezette maag, moeten CPR-aanbieders overwegen om de techniek aan te passen of alternatieve beademingsmethoden aan te bieden, zoals het gebruik van een zakventielmasker of orofaryngeale luchtweg, indien van toepassing.