Bouwvakkers zijn een belangrijk hoofdbestanddeel van de hedendaagse bouw , het beschermen van miljoenen werknemers tegen de gevaren van vallende voorwerpen . Hoewel het nut van bouwvakkers is onomstreden , het is niet altijd duidelijk wat voor soort helm is het meest voordelig . De externe materiaal van bouwvakkers is veranderd door de jaren van glasvezel naar thermoplastische en , onlangs , met andere materialen . Bouwvakkers gemaakt van elk van deze materialen anders functioneren in de werkomgeving . Glasvezel Hardhats

Glasvezel is een extreem sterk , lichtgewicht en duurzaam materiaal . Glasvezel is ook niet bros . Als zodanig is het een uitstekende grondstof voor bouwvakkers . Goedkope productiekosten en een breukvast ontwerp gemaakt glasvezel bouwvakkers populair in Amerika rond de jaren 1940 .
Thermoplastic Hardhats

Thermoplastic bouwvakkers ontstond een decennium later in de jaren 1950 . Thermoplastische ontvangen ongeveer dezelfde bescherming als glasvezel , maar is goedkoper te produceren . Thermoplast smelt in een vloeistof bij hoge temperaturen , waardoor het gemakkelijk te kneden in elke gewenste vorm , zodat de productie van thermoplastische bouwvakkers was ook sneller dan die van hun voorgangers glasvezel .
Specifieke voorwaarden

Glasvezel is beter geschikt dan thermoplastische naar een omgeving waar een werknemer kon krijgen bespat met gesmolten metaal . Thermoplastische dreigt smelt onder dergelijke omstandigheden . Daarentegen thermoplastische bouwvakkers beter werken in een omgeving waar sprake is van een risico van de werknemer kan worden blootgesteld aan hoge - voltage elektrische schokken , als thermoplastisch is minder geleidend dan glasvezel.
Modern
Hardhats

Terwijl glasvezel en thermoplastische bouwvakkers hebben elk hun voordelen , ze zijn grotendeels vervangen door moderne ontwerpen die high-density polyethyleen en soortgelijke chemicaliën gebruiken als uitvalsbasis . Dergelijke materialen zijn zelfs sterker , lichter en gemakkelijker te produceren .