Connotatie verwijst naar de impliciete of secundaire betekenis die aan een woord of uitdrukking is gekoppeld, naast de letterlijke of primaire betekenis ervan. Het gaat om de emotionele, culturele of symbolische eigenschappen die een woord buiten zijn expliciete definitie met zich meebrengt.

Connotaties kunnen positief, negatief of neutraal zijn en kunnen variëren afhankelijk van de context, cultuur en persoonlijke ervaringen van individuen.

Positieve connotatie: Een woord met een positieve connotatie roept gevoelens van goedkeuring, bewondering of positieve associaties op. Het woord 'held' heeft bijvoorbeeld een positieve connotatie van moed, moed en onbaatzuchtigheid.

Negatieve connotatie: Een woord met een negatieve connotatie roept gevoelens van afkeuring, afkeer of ongunstige associaties op. Het woord 'slechterik' heeft bijvoorbeeld een negatieve connotatie van kwaad, slechtheid en boosaardigheid.

Neutrale connotatie: Een woord met een neutrale connotatie heeft geen sterke positieve of negatieve emotionele associaties. Het woord ‘stoel’ heeft bijvoorbeeld een neutrale connotatie en verwijst eenvoudigweg naar een zitmeubel.

Connotaties kunnen een belangrijke rol spelen in de communicatie en de manier beïnvloeden waarop berichten worden waargenomen, geïnterpreteerd en waarop wordt gereageerd. Ze kunnen worden gebruikt om specifieke emotionele reacties te creëren, het publiek te betrekken en de toon van een gesprek of tekst vorm te geven.

Het is belangrijk om je bewust te zijn van de connotaties die aan woorden en zinsneden zijn verbonden, vooral in een professionele omgeving of bij het bespreken van gevoelige onderwerpen, om misverstanden of onbedoelde emotionele reacties te voorkomen.