Hulpeloos voelen verwijst naar een psychologische toestand waarin een individu een gebrek aan controle over zijn omstandigheden of het vermogen ervaart om zijn situatie positief te beïnvloeden. Het houdt in dat je je machteloos, onbekwaam en niet in staat voelt om effectieve actie te ondernemen om de gewenste resultaten te bereiken. Dit gevoel kan van voorbijgaande aard, situationeel of chronisch zijn, afhankelijk van het individu en de context.

Het ervaren van hulpeloosheid kan een verontrustende emotionele ervaring zijn, die leidt tot angst, frustratie, hopeloosheid en verlies van zelfeffectiviteit. Het kan een aanzienlijke invloed hebben op het psychologische welzijn, de motivatie en het vermogen van een persoon om effectief met uitdagingen om te gaan.

Verschillende factoren kunnen bijdragen aan gevoelens van hulpeloosheid, zoals traumatische gebeurtenissen, langdurige stressvolle situaties, gebrek aan middelen of ondersteuning, waargenomen discriminatie of onrechtvaardigheid, of het gevoel overweldigd te worden door problemen. In extreme gevallen kan hulpeloosheid een symptoom zijn van een klinische depressie of andere psychische aandoeningen.

Het overwinnen van gevoelens van hulpeloosheid houdt in dat de onderliggende oorzaken worden aangepakt en een gevoel van zelfbekrachtiging wordt bevorderd. Het kan gaan om het opbouwen van copingvaardigheden, het zoeken naar steun, het beoefenen van zelfzorgpraktijken en het nemen van proactieve stappen om de problemen of uitdagingen aan te pakken waar men zich hulpeloos bij voelt. Het herwinnen van een gevoel van controle en doeltreffendheid is essentieel voor het verminderen van gevoelens van hulpeloosheid en het bevorderen van psychisch welzijn.