Stress is een tensorgrootheid . Het is niet simpelweg een scalaire of vectorgrootheid. Dit betekent dat het zowel een grootte als een richting heeft, en dat het ook een schuifcomponent heeft.

Om te begrijpen waarom stress een tensorgrootheid is, overweeg het volgende. Wanneer je een kracht op een object uitoefent, ondergaat het object een vervorming. De hoeveelheid vervorming hangt af van de grootte van de kracht, de richting van de kracht en de materiaaleigenschappen van het object. Stress is een maatstaf voor de interne krachten die deze vervorming weerstaan. Deze interne krachten kunnen zowel druk- als trekkracht zijn, dus de spanning kan positief of negatief zijn.

Spanning is een tensorgrootheid omdat deze uit negen componenten bestaat:drie normale componenten en zes schuifcomponenten. De normale componenten zijn de spanningen die loodrecht op het oppervlak van een object werken, en de schuifcomponenten zijn de spanningen die parallel aan het oppervlak van een object werken.

Samenvattend is spanning een tensorgrootheid omdat deze zowel grootte als richting heeft, en ook een schuifcomponent heeft. Dit betekent dat het complexer is dan een scalaire of vectorgrootheid, en dat er een geavanceerder wiskundig raamwerk voor nodig is om het te beschrijven.