Hoewel het belangrijk is om uitdagende gedragingen of patronen bij cliënten aan te pakken en te erkennen tijdens de counseling, wordt het niet aanbevolen om negatieve gevolgen te gebruiken of potentiële negatieve uitkomsten te benadrukken als de belangrijkste methode om de ernst van een probleem over te brengen. Dit kan leiden tot een op angst gebaseerde aanpak, de therapeutische alliantie belemmeren en mogelijk de voortgang en het algehele welzijn van de cliënt schaden.

In plaats daarvan moet counseling gericht zijn op empathie, begrip, samenwerking en het onderzoeken van de grondoorzaken van de problemen van de cliënt, in plaats van negatieve gevolgen te gebruiken als de belangrijkste drijfveer voor verandering. Door gebruik te maken van technieken als motiverende gespreksvoering, cognitieve gedragstherapie en ondersteunende interventies kunnen counselors cliënten helpen hun interne motivatie om positieve veranderingen door te voeren te identificeren en te ontwikkelen.

Het benadrukken van de potentiële positieve uitkomsten en voordelen van verandering kan een effectievere strategie zijn om cliënten bij het therapeutische proces te betrekken en hun persoonlijke groei en ontwikkeling te bevorderen.