Slapeloosheid werd voor het eerst beschreven door een Griekse arts, Aretaeus van Cappadocië, in de 2e eeuw na Christus. Hij gebruikte de term ‘agrypnia’ om de aandoening te beschrijven, wat in het Grieks ‘slapeloosheid’ betekent. De term ‘slapeloosheid’ werd voor het eerst gebruikt in de 17e eeuw door de Engelse arts Thomas Willis.
