Psychofysiologische slapeloosheid is een vorm van chronische slapeloosheid die wordt veroorzaakt door een combinatie van fysieke en psychologische factoren. Het is de meest voorkomende vorm van slapeloosheid en wordt gekenmerkt door problemen met inslapen of doorslapen.

Fysieke factoren die kunnen bijdragen aan psychofysiologische slapeloosheid zijn onder meer:

* Genetica :Sommige mensen hebben meer kans op slapeloosheid vanwege hun genen.

* Medische aandoeningen :Bepaalde medische aandoeningen, zoals chronische pijn, hartaandoeningen en diabetes, kunnen de slaap verstoren.

* Medicijnen :Sommige medicijnen, zoals antidepressiva en decongestiva, kunnen als bijwerking slapeloosheid veroorzaken.

* Alcohol- en drugsgebruik :Alcohol- en drugsgebruik kunnen het slaappatroon verstoren en het moeilijk maken om in slaap te vallen.

Psychologische factoren die kunnen bijdragen aan psychofysiologische slapeloosheid zijn onder meer:

* Spanning :Stress is een veel voorkomende trigger voor slapeloosheid. Wanneer u gestrest bent, produceert uw lichaam hormonen zoals cortisol en adrenaline, die de slaap kunnen verstoren.

* Angst :Angst is een andere veel voorkomende oorzaak van slapeloosheid. Mensen met angst maken zich vaak zorgen over zaken als hun baan, hun financiën of hun gezondheid, waardoor het moeilijk kan worden om in slaap te vallen.

* Depressie :Depressie kan ook tot slapeloosheid leiden. Mensen met een depressie hebben vaak een laag energieniveau en een verlies aan interesse in activiteiten waar ze vroeger van genoten, waardoor het moeilijk kan worden om in slaap te vallen en door te slapen.

Behandeling voor psychofysiologische slapeloosheid meestal gaat het om een ​​combinatie van cognitieve gedragstherapie (CGT) en medicatie. CBT kan u helpen nieuwe manieren te leren om met stress en angst om te gaan, en medicatie kan u helpen uw slaap te verbeteren.