Twee prominente hypothesen voor schizofrenie zijn:

- Dopamine-hypothese: Deze hypothese stelt dat een onbalans in dopamine, een neurotransmitter in de hersenen, een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van schizofrenie. Specifiek wordt gedacht dat een overactiviteit in de dopaminesignalering in bepaalde hersengebieden bijdraagt ​​aan de positieve symptomen van schizofrenie, zoals hallucinaties, wanen en ongeorganiseerd denken.

- Neuroontwikkelingshypothese: Deze hypothese suggereert dat verstoringen in de vroege hersenontwikkeling, vooral tijdens de prenatale en vroege postnatale stadia, kunnen bijdragen aan de kwetsbaarheid voor schizofrenie. Factoren zoals genetische gevoeligheid, omgevingsinvloeden (bijvoorbeeld maternale infecties, voedingstekorten) en obstetrische complicaties kunnen de normale ontwikkeling van hersenstructuren en neurale circuits verstoren, wat kan leiden tot het ontstaan ​​van symptomen op latere leeftijd.