Functionele psychose is een term die in sommige gebieden van de psychiatrie wordt gebruikt om te verwijzen naar een type psychose dat niet wordt veroorzaakt door een bekende organische hersenstoornis of middelengebruik. Het wordt beschouwd als een functionele stoornis, wat betekent dat wordt aangenomen dat de symptomen voornamelijk te wijten zijn aan psychologische of sociale factoren, en niet aan fysieke of structurele afwijkingen in de hersenen.

Psychose is een algemene term die wordt gebruikt om een ​​mentale toestand te beschrijven die wordt gekenmerkt door een verlies van contact met de werkelijkheid. Symptomen van psychose kunnen onder meer hallucinaties, wanen, ongeorganiseerde spraak en verminderd sociaal functioneren zijn. Bij functionele psychose worden deze symptomen niet toegeschreven aan een specifieke medische aandoening of middelengebruik, maar eerder aan psychologische factoren zoals stress, trauma, genetische aanleg of bepaalde persoonlijkheidskenmerken.

Het is belangrijk op te merken dat het concept van functionele psychose niet universeel wordt geaccepteerd of in alle psychiatrische kaders wordt gebruikt. Sommige professionals in de geestelijke gezondheidszorg geven mogelijk de voorkeur aan alternatieve termen, zoals psychotische stoornis niet anderszins gespecificeerd (NOS) of schizofreniespectrumstoornis, om gevallen te beschrijven waarin psychose aanwezig is, maar de specifieke oorzaak niet bekend is.

De diagnose en behandeling van functionele psychose omvatten een uitgebreide beoordeling door een professional in de geestelijke gezondheidszorg, inclusief een grondige evaluatie van de symptomen, de geschiedenis en mogelijke bijdragende factoren van het individu. De behandeling omvat doorgaans een combinatie van medicatie en psychotherapie, afgestemd op de behoeften van het individu.