Schizoaffectieve stoornis is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door een combinatie van symptomen van schizofrenie en stemmingsstoornissen. Mensen met een schizoaffectieve stoornis ervaren perioden van manie of depressie en psychose, waaronder wanen, hallucinaties en ongeorganiseerde spraak of gedrag.

Schizofreniesymptomen:

* Wanen:dit zijn vaste, valse overtuigingen die niet op de werkelijkheid zijn gebaseerd, zelfs als de persoon bewijs van het tegendeel krijgt gepresenteerd.

* Hallucinaties:dit zijn zintuiglijke ervaringen die optreden bij afwezigheid van enige externe stimulus. Ze kunnen dingen zien, horen, ruiken of voelen die er niet zijn.

*Ongeorganiseerde spraak:dit verwijst naar spraak die moeilijk te begrijpen is vanwege onsamenhangende of irrelevante inhoud, een slechte structuur of een snel of langzaam spreektempo.

*Ongeorganiseerd gedrag:dit omvat handelen op een manier die storend, ongepast of bizar is. Het kan zich manifesteren als impulsieve of onvoorspelbare acties, kinderlijk gedrag of overmatige opwinding of terugtrekking.

*Negatieve symptomen:deze verwijzen naar een vermindering of verlies van normaal functioneren en kunnen bestaan ​​uit een gebrek aan emotionele expressie, verminderde sociale interactie, verminderde motivatie of slechte hygiëne.

Symptomen van stemmingsstoornissen:

* Manie:dit is een periode van verhoogde stemming, verhoogde activiteit en verminderde behoefte aan slaap. Mensen die manie ervaren, kunnen zich euforisch, spraakzaam en energiek voelen, maar ze kunnen ook prikkelbaar, rusteloos en impulsief worden.

* Depressie:dit is een periode van neerslachtigheid, verminderde interesse in activiteiten en verlies van energie. Mensen die een depressie ervaren, kunnen zich verdrietig, hopeloos en waardeloos voelen, en kunnen moeite hebben met slapen, eten of concentreren.

De exacte oorzaak van een schizoaffectieve stoornis is onbekend, maar er wordt aangenomen dat deze wordt veroorzaakt door een combinatie van genetische, omgevings- en psychologische factoren. Schizoaffectieve stoornis wordt doorgaans gediagnosticeerd in de late adolescentie of vroege volwassenheid en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

De behandeling van een schizoaffectieve stoornis omvat doorgaans medicatie en psychotherapie. Medicijnen zoals antipsychotica en antidepressiva worden gebruikt om de symptomen van psychose en stemmingsstoornissen onder controle te houden, terwijl psychotherapie individuen helpt te leren hoe ze met hun symptomen kunnen omgaan en hun algehele functioneren kunnen verbeteren.