In de psychiatrie duidt de term 'masochisme' een psychologisch fenomeen aan waarbij een persoon seksueel genot ontleent aan vernedering, misbruik of pijn door een andere persoon, vaak een dominante of sadist genoemd. Dit gedrag is geworteld in erotische bevrediging door het ervaren van lijden of het ontvangen van straf.

Sigmund Freud, de grondlegger van de psychoanalyse, introduceerde het concept van masochisme en classificeerde het als een specifieke seksuele perversie. Hij geloofde dat masochisme voortkomt uit onbewuste conflicten en onopgeloste ervaringen uit de kindertijd, zoals machtsdynamiek binnen gezinnen of onopgeloste trauma's.

Individuen die masochistisch gedrag vertonen, kunnen onbewuste fantasieën hebben of het verlangen hebben om door iemand anders gedomineerd, gecontroleerd, gestraft of hulpeloos te worden. Deze daden van onderwerping kunnen hen een gevoel van opwinding en plezier bezorgen. Het is belangrijk op te merken dat masochisme binnen een spectrum voorkomt en in intensiteit en frequentie kan variëren onder individuen die dit gedrag vertonen.

In de psychiatrische praktijk kunnen masochistische neigingen worden aangepakt door middel van psychotherapie om de onderliggende motivaties, onopgeloste conflicten en ervaringen uit de kindertijd te begrijpen die aan dit gedrag bijdragen. Het doel van de behandeling is om gezondere coping-mechanismen te ontwikkelen, de cyclus van negatieve zelfpercepties te doorbreken en meer vervullende en emotioneel bevredigende relaties op te bouwen.