In de studie uitgevoerd door David Rosenhan, getiteld "On Being Sane in Insane Places", werden Rosenhan en zeven andere pseudopatiënten (individuen die geen geestelijke gezondheidsproblemen ondervonden) opgenomen in psychiatrische ziekenhuizen door zich voor te doen als mensen met auditieve hallucinaties. De pseudopatiënten vertoonden tijdens hun ziekenhuisopname normaal en coöperatief gedrag en maakten hun ware identiteit niet bekend aan het ziekenhuispersoneel.

Het doel van dit onderzoek was om de diagnostische praktijken en omstandigheden in psychiatrische ziekenhuizen te onderzoeken. De pseudopatiënten werden opgenomen met de onjuiste diagnose schizofrenie, omdat het ziekenhuispersoneel sterk afhankelijk was van de eerste symptomen, in plaats van grondige onderzoeken uit te voeren of alternatieve verklaringen voor hun ervaringen te overwegen.

Het onderzoek had tot doel de feilbaarheid van psychiatrische diagnoses te benadrukken en de neiging om individuen als geesteszieken te bestempelen op basis van subjectieve criteria. De bevindingen van Rosenhan riepen vragen op over de betrouwbaarheid en validiteit van psychiatrische diagnoses, wat leidde tot aanzienlijke discussies en veranderingen in de praktijken en het onderzoek op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg.