Een biologische benadering om de symptomen van schizofrenie te begrijpen, richt zich op de biologische processen en genetische factoren die kunnen bijdragen aan de stoornis. Enkele belangrijke verklaringen vanuit biologisch perspectief zijn:

1. Onevenwichtigheden in neurotransmitters: Schizofrenie is in verband gebracht met abnormale niveaus of werking van bepaalde neurotransmitters in de hersenen, met name dopamine en glutamaat. Aangenomen wordt dat een overmaat aan dopamine-activiteit bijdraagt ​​aan positieve symptomen zoals hallucinaties en wanen, terwijl een afname van de glutamaatactiviteit in verband kan worden gebracht met negatieve symptomen zoals sociale terugtrekking en verminderde motivatie.

2. Hersenafwijkingen: Neuroimaging-onderzoeken hebben verschillen in de structuur en functie van bepaalde hersengebieden bij personen met schizofrenie aan het licht gebracht. Deze omvatten verminderd volume of abnormale activiteit in de prefrontale cortex, hippocampus en temporale kwabben, die betrokken zijn bij verschillende cognitieve processen, emotionele regulatie en geheugenvorming.

3. Genetica: Genetische studies hebben een sterke genetische component bij schizofrenie geïdentificeerd, wat suggereert dat erfelijke variaties in bepaalde genen het risico op het ontwikkelen van de stoornis kunnen vergroten. Er wordt aangenomen dat er meerdere genen bij betrokken zijn, en onderzoekers onderzoeken hoe genetische factoren interageren met omgevingsinvloeden om bij te dragen aan schizofrenie.

4. Ontwikkelingsafwijkingen: Sommige theorieën suggereren dat afwijkingen tijdens de ontwikkeling van de foetus, vooral in het tweede trimester van de zwangerschap, een rol kunnen spelen bij de latere ontwikkeling van schizofrenie. Factoren zoals infectie, voedingstekorten of andere prenatale stressoren kunnen de normale hersenontwikkeling verstoren en het risico op de aandoening vergroten.

5. Disfunctie van het immuunsysteem: Sommige onderzoeken hebben een verband gesuggereerd tussen disfunctie van het immuunsysteem en schizofrenie. Er zijn bijvoorbeeld verhoogde niveaus van ontstekingsmarkers waargenomen bij personen met schizofrenie, wat duidt op een mogelijke rol van chronische ontstekingen bij de ontwikkeling of verergering van symptomen.

Het is belangrijk op te merken dat schizofrenie een complexe psychische aandoening is en dat de exacte oorzaken nog niet volledig worden begrepen. Hoewel biologische factoren een belangrijke rol spelen, wordt aangenomen dat ook omgevings- en psychologische factoren bijdragen aan de ontwikkeling en manifestatie ervan. Een alomvattende aanpak die rekening houdt met biologische, psychologische en sociale aspecten is noodzakelijk voor een volledig begrip van schizofrenie en een effectieve behandeling.