Lerentheoretici geloven dat persoonlijkheidsstoornissen aangeleerd gedrag zijn. Ze geloven dat mensen met persoonlijkheidsstoornissen onaangepaste manieren hebben geleerd om met hun omgeving om te gaan, en dat dit onaangepaste gedrag wordt versterkt door de omgeving van de persoon.

Iemand met een borderline-persoonlijkheidsstoornis heeft bijvoorbeeld misschien geleerd dat de beste manier om de aandacht van anderen te trekken, is door zich op een dramatische manier te gedragen. Deze persoon heeft misschien ook geleerd dat het oké is om manipulatief en controlerend te zijn om te krijgen wat hij of zij wil.

Leertheoretici zijn van mening dat de beste manier om persoonlijkheidsstoornissen te behandelen is door de omgeving van de persoon te veranderen en hem nieuwe, meer adaptieve manieren te leren om met stress om te gaan.

Enkele specifieke leertheorieën die zijn toegepast op persoonlijkheidsstoornissen zijn:

* Operante conditionering: Deze theorie stelt dat gedrag wordt gevormd door de gevolgen ervan. In het geval van persoonlijkheidsstoornissen betekent dit dat mensen met persoonlijkheidsstoornissen gesterkt kunnen worden in hun onaangepaste gedrag door de aandacht die ze van anderen krijgen.

* Sociale leertheorie: Deze theorie stelt dat mensen leren door het gedrag van anderen te observeren. In het geval van persoonlijkheidsstoornissen betekent dit dat mensen met persoonlijkheidsstoornissen onaangepast gedrag kunnen leren van hun ouders of andere verzorgers.

* Cognitieve gedragstherapie (CGT): Dit type therapie helpt mensen hun onaangepaste gedachten en gedrag te veranderen. CGT is gebaseerd op het idee dat onze gedachten, gevoelens en gedragingen allemaal met elkaar verbonden zijn, en dat we, door er één te veranderen, de andere kunnen veranderen.

Leertheoretici zijn van mening dat cognitieve gedragstherapie een effectieve behandeling is voor persoonlijkheidsstoornissen, omdat het mensen helpt nieuwe, meer adaptieve manieren te leren om met stress om te gaan.