Ja, tijdens de Grote Depressie was er een aanzienlijke populatie zwervers of zwervers die van stad naar stad reisden. De economische crisis zorgde ervoor dat miljoenen mensen werkloos en verarmd raakten, waardoor velen het spoor bijster raakten op zoek naar werk of een beter leven elders. Deze voorbijgaande individuen stapten vaak op goederentreinen, reden in lege goederenwagons of liepen lange afstanden, terwijl ze al hun bezittingen in een binder of zak droegen.

Veel zwervers en zwervers in deze tijd waren jonge mannen die door de depressie hun baan of boerderij waren kwijtgeraakt. Sommigen waren ook veteranen uit de Eerste Wereldoorlog die na de oorlog moeite hadden om werk te vinden. Bovendien waren er individuen die altijd een voorbijgaande levensstijl hadden geleefd en zich aangetrokken voelden tot de vrijheid en mobiliteit van het zwerverbestaan.

Het leven als zwerver was vaak moeilijk en gevaarlijk. Zwervers werden geconfronteerd met het constante risico op ongelukken tijdens het rijden in de trein, blootstelling aan de elementen en de dreiging van verhongering of geweld. Ze ontwikkelden echter ook sterke banden met andere zwervers en vertrouwden vaak op elkaar voor voedsel, onderdak en kameraadschap.

De cultuur en ervaringen van zwervers zijn gedocumenteerd in literatuur, muziek en film, zoals het werk van Jack London, Woody Guthrie en Frank Capra. Deze representaties bieden inzicht in de levens en strijd van deze individuen en bieden een kijkje in een uniek hoofdstuk uit de Amerikaanse geschiedenis.