Verschillende factoren dragen bij aan het hogere risico op zelfmoord onder jonge mannen:

1. Gebrek aan emotionele expressie :Jonge mannen kunnen maatschappelijke druk voelen om emoties te onderdrukken, wat kan leiden tot problemen bij het uiten en verwerken van negatieve gevoelens. Deze emotionele onderdrukking kan de geestelijke gezondheidsproblemen verergeren en het risico op zelfmoord vergroten.

2. Risiconemend gedrag :Jonge mannen kunnen risicovoller gedrag vertonen, waaronder middelengebruik, impulsieve beslissingen en gevaarlijke activiteiten. Dit gedrag kan resulteren in een verhoogde kwetsbaarheid voor negatieve uitkomsten en bijdragen aan het zelfmoordrisico.

3. Beperkte toegang tot ondersteuning :Jonge mannen zijn misschien terughoudend om hulp te zoeken of anderen in vertrouwen te nemen over hun emotionele problemen vanwege maatschappelijke verwachtingen van zelfredzaamheid en stoïcisme. Dit gebrek aan emotionele steun kan individuen isoleren en hun toegang beperken tot middelen die zelfmoord kunnen helpen voorkomen.

4. Sociale en economische factoren :Jonge mannen die met economische problemen, werkloosheid of sociale problemen worden geconfronteerd, kunnen meer stress en hopeloosheid ervaren, waardoor de geestelijke gezondheidsproblemen verergeren en ze vatbaarder worden voor zelfmoord.

5. Media-invloed :Blootstelling aan bepaalde mediabeelden, zoals afbeeldingen van zelfmoord in films of nieuws, kan zelfmoord normaliseren en het laten lijken als een haalbare oplossing voor problemen. Dit kan vooral jonge mannen treffen, die mogelijk gevoeliger zijn voor media-invloed.

6. Ontwikkelingsfase :Jonge mannen bevinden zich in een overgangsfase van hun leven, waarin ze te maken krijgen met academische druk, relatieproblemen en onzekerheden over hun toekomst. Deze periode van snelle fysieke, cognitieve en emotionele veranderingen kan de kwetsbaarheid voor psychische stoornissen vergroten, waaronder depressie en angst, die risicofactoren zijn voor zelfmoord.

7. Gebrek aan coping-mechanismen :Jonge mannen hebben mogelijk geen effectieve copingvaardigheden ontwikkeld om met stress, emotionele problemen of tegenslagen om te gaan. Dit gebrek aan veerkracht kan hen vatbaarder maken voor geestelijke gezondheidsproblemen en het risico op zelfmoord vergroten.

Het is belangrijk om deze factoren aan te pakken en zelfmoordpreventie-inspanningen te bevorderen die zijn afgestemd op jonge mannen. Het vergroten van het bewustzijn, het verminderen van het stigma rond het zoeken naar hulp, het bevorderen van emotioneel welzijn, het bieden van ondersteuningssystemen en het verbeteren van de geestelijke gezondheidszorg zijn van cruciaal belang om zelfmoord onder deze risicogroep te voorkomen.