Gendernormen en -verwachtingen: Tijdens de depressie waren de traditionele genderrollen nog steeds diep verankerd in de samenleving. Van mannen werd verwacht dat zij de voornaamste verdieners en beschermers van hun gezin zouden zijn. Het onvermogen om deze rol te vervullen als gevolg van werkloosheid of een lager inkomen kan leiden tot gevoelens van ontoereikendheid, schaamte en een verminderd gevoel van mannelijkheid.
Cultureel stigma: Mannen die tijdens de depressie werkloos waren of het financieel moeilijk hadden, kregen vaak te maken met sociaal stigma en kritiek. De heersende maatschappelijke opvatting was dat mannen sterk moesten zijn en in staat moesten zijn om voor hun gezin te zorgen. Dit culturele stigma zou het gevoel van eigenwaarde van mannen en hun waargenomen rol binnen het gezin verder kunnen uithollen.
De gezinsdynamiek veranderen: De economische spanningen van de depressie leidden ook tot verschuivingen in de gezinsdynamiek. In sommige gevallen werden vrouwen gedwongen betaald werk buitenshuis aan te nemen om het gezinsinkomen aan te vullen, waardoor traditionele genderrollen werden uitgedaagd en mogelijk de machtsstructuren binnen gezinnen veranderden. Dit zou het gevoel van mannelijke dominantie en belangrijkheid binnen het gezin verder kunnen verminderen.
Grotere afhankelijkheid van overheidssteun: De depressie zorgde voor een ongekende uitbreiding van overheidsinterventie en welzijnsprogramma's. Dit verminderde op zijn beurt de afhankelijkheid van gezinnen van mannen als enige kostwinners en introduceerde een nieuw gevoel van afhankelijkheid van externe bronnen van ondersteuning. Dit zou het gevoel van autonomie van mannen en hun traditionele rol als kostwinners verder kunnen aantasten.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win