De huidige naam van de stoornis waarnaar u verwijst is Dissociatieve Identiteitsstoornis (DIS). Het is belangrijk op te merken dat DIS een complexe en controversiële aandoening is, en dat er onderzoek gaande is om de oorzaken en kenmerken ervan beter te begrijpen. Hoewel er geen enkel profiel bestaat van iemand die DIS ontwikkelt, zijn hier enkele factoren die in verband zijn gebracht met een verhoogd risico op de aandoening:

1. Kindertrauma:DIS houdt vaak verband met ernstig en langdurig trauma dat tijdens de kindertijd is ervaren, zoals fysiek, seksueel of emotioneel misbruik, verwaarlozing of andere traumatische gebeurtenissen.

2. Genetische en biologische factoren:Sommige onderzoeken wijzen erop dat DIS mogelijk een genetische component heeft, maar er is meer onderzoek nodig om de rol van genetica volledig te begrijpen. Bovendien kunnen bepaalde biologische factoren, zoals afwijkingen in de hersenstructuur en -functie, in verband worden gebracht met DIS.

3. Omgevings- en sociale factoren:Factoren zoals een gebrek aan steun, negatieve sociale interacties en langdurige blootstelling aan stressvolle omgevingen kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van DIS.

Het is belangrijk om te begrijpen dat DIS een zeldzame aandoening is, en dat niet iedereen die een trauma of stressvolle gebeurtenis ervaart, deze zal ontwikkelen. Als u of iemand die u kent worstelt met symptomen die verband houden met DIS, is het van cruciaal belang om professionele hulp te zoeken bij een gekwalificeerde zorgverlener. Zij kunnen een nauwkeurige diagnose en passende behandeling bieden om het herstel te ondersteunen.