Mensen die lijden aan een bipolaire stoornis hebben de neiging gevoelig voor alcoholisme te zijn ook . Er zijn twee belangrijke vormen van behandeling . Ten eerste kan de patiënt worden behandeld met geneesmiddelen zoals lithium , valproaat of naltrexon . Elk van deze hebben hun voor-en nadelen . Vervolgens zijn er psychologische behandelingen, van de verslavingszorg groepen in combinatie met psychologische zorg tot een geïntegreerde aanpak die tot doel heeft om gelijktijdig te behandelen beide kwesties. Drugs

Lithium is een algemeen gebruikte therapie voor bipolaire patiënten, vooral jongeren . Het is een stemmingsstabilisator , een vermindering van de soorten gevoelens die alcoholgebruik motiveren . Echter , bipolaire alcoholisten hebben de neiging om snel te fietsen , en lithium is aangetoond dat zij niet zo goed op dit soort patiënten .

Valproaat is een andere veelgebruikte stemmingsstabilisator . Het kan ook effectief bij bipolaire patiënten die niet hebben gereageerd op lithium zijn.

Naltrexone is een Food and Drug Administration goedgekeurde geneesmiddel voor de hunkering naar alcohol verminderen . Het is succesvol gebleken bij gebruik op patiënten met psychische stoornissen , al moet met voorzichtigheid worden gebruikt in geval van aangetoonde hypomanie .

Kortom , therapietrouw is uiterst belangrijk als een van deze zal werken om alcoholgebruik te stoppen . Hoe dichter de patiënt volgt zijn medicatie , hoe minder kans er is voor een terugval .
Groepstherapie

Een groepstherapie instelling kan ook nuttig zijn voor het gebruik van alcohol te vermijden zijn bij bipolaire patiënten . Voor sommigen kan dit gewoon inhouden toetreden Anonieme Alcoholisten of een andere drugsmisbruik steungroep .

Echter, een studie van de Universiteit van Harvard RD Weiss gepubliceerd in het Journal of Substance Abuse Treatment in 1999 bleek dat patiënten de neiging tot terugval als ze werden naar Anonieme Alcoholisten of een andere verslavingszorg programma dat niet is geïntegreerd met een bipolaire stoornis .

Daarom heeft een soort van groep instelling die zich bezighoudt met hoe deze twee aandoeningen interactie effectiever in het voorkomen van terugval bewezen . Weiss is betrokken bij een benadering die bekend staat als geïntegreerde groepstherapie . Deze aanpak beoogt bepaalde gewoonten die kunnen helpen bij het ​​herstel van zowel drugsgebruik en psychische problemen tegelijkertijd identificeren. Dit zijn de zogenaamde " recovery gedrag . " Als deze gedragingen kunnen worden geïsoleerd , de patiënt een manier te werken aan zijn beide kwalen tegelijk . Deze recovery gedrag omvatten het vermijden van drugs en alcohol , monitoring iemands stemmingen en verlangens , goed slapen , en het nemen van medicatie regelmatig .