Een bipolaire vlek is bepaald kleurpatroon dat slechts kleuren de twee tegenovergestelde polen van het micro-organisme in kwestie , waarbij de rest van de bacterie ongekleurde of een lichtere kleur . Kleuring neiging ten opzichte van Gram - negatieve kleuring , die onderscheid maakt tussen Gram - negatieve en Gram - positieve bacteriën en levert belangrijke informatie voor de diagnose , cultuur media selectie-en antimicrobiële behandeling worden beschreven . Principe van een bipolaire kleuring in Gram - negatieve bacteriën

Gram - negatieve bacteriën hebben een dunnere peptidoglycaanlaag in hun celwanden tegenover Gram - positieve bacteriën . Unlike Gram - positieve bacteriën , zij bezitten een lipopolysaccharide buitenmembraan , gescheiden door een periplasmatische ruimte van de celwand .

Gram - negatieve bacteriën verliezen lipopolysaccharide laag samen met de primaire vlek na de toepassing van een ontkleuringsmiddel tijdens kleuring . Dienovereenkomstig , de tegenkleuring kleuren de resterende peptidoglycaanlaag , waardoor een karakteristiek Gram - negatieve kleuring . In tegenstelling , de primaire vlek voldoet aan de peptidoglycan laag in Gram - positieve bacteriën .
Veelgebruikte Vlekken bij bipolaire kleuring

Wayson verwijst naar een fuchsine - methyleenblauw vlek gecombineerd met ethylalcohol - fenol ontkleuren . Zijn oorspronkelijke vorm was een gemodificeerde methyleenblauw vlek gebruikt bij de diagnose van builenpest . Wright combineert zure en basische kleurstoffen ( eosine rood en methyleenblauw ) . Het staat de differentiatie van bloedcellen , maar ook verleent bipolaire kleuring op Gram - negatieve bacteriën . Giemsa combineert ook eosine en methyleenblauw . Dit verschil vlek kenmerkt hoe pathogene bacteriën hechten aan menselijke cellen . Het speelt een rol bij de diagnose van spirocheet bloed parasieten .
Bipolaire kleuring in differentiële diagnose

Bipolaire kleuring beschikt grotendeels bij bacteriële infecties , zoals Yersinia pestis . Het bekendste voorbeeld van deze infectie is builenpest . Ook meningitis komt voor in 10 procent van de mensen die besmet zijn . Symptomen zijn onder meer koorts , stijve nek , hoofdpijn en coma .

Burkholderia mallei beschikt bipolaire kleuring ook. Het ziet nodulaire longlaesies en de bovenste luchtwegen slijm membraan zweren . Acute symptomen zijn hoesten , koorts , besmettelijke loopneus, bloedvergiftiging en de dood binnen enkele dagen. Chronische infecties getuige nasale en onderhuidse knobbeltjes die kunnen etteren , de dood volgt binnen enkele maanden ; overlevenden worden dragers. Melioïdose kan borst en bot /gewrichtspijn , hoest , longknobbeltjes , huidinfecties en longontsteking veroorzaken .
Bipolaire kleuring in Yersinia pestis

Wayson , Wright of Giemsa kan weergegeven als een veiligheidsspeld in lood vorm van de bacterie Yersinia pestis , maar kunnen ook worden weergegeven als een dikke staaf of bacillen vorm . De vlekken bacterie Gram - negatieve en culturen groeien bij lichaamstemperaturen van 95-98,6 Fahrenheit .

Yersinia pestis is de enige soort van de soort die onbeweeglijk bij kamertemperatuur blijft . De bipolaire kleuring wordt vaker waargenomen bij uitstrijkjes gemaakt van klinische monsters in plaats van culturen .
Bipolaire kleuring in Burkholderia pseudomallei

Burkholderia pseudomallei , een Gram - negatieve bacterie , is beweeglijk , aërobe en staafvormige zoals Yersinia pestis . Burkholderia pseudomallei kunnen zowel mensen als dieren infecteren om melioïdose en kwade droes veroorzaken .

Onder bipolaire kleuring , de bacterie te zien als een Gram - negatieve intracellulaire organisme . Voorbij dit echter de karakteristieke kleuring heeft weinig identificatiewaarde wanneer de bacterie wordt verkregen uit klinische monsters . Identificatie moet gebaseerd zijn op culturen , hoewel dit gevoelig voor fouten in de westerse landen waar de bacterie zelden wordt waargenomen kan worden .