Mensen met verlatingsangst vinden vaak zelf overspoeld met vreselijke angsten wanneer hun relaties - vooral hun nauwe relaties - voer turbulente fases . In werkelijkheid weinig of geen intieme relaties kan permanent stabiel zal blijven . Leven gooit te veel onzekerheden in het pad van de meeste mensen voor. Maar reeds bestaande verlating angsten kan blijken vaak een moeilijke situatie in een onmogelijke . Psychoanalyse suggereert dat verlating angst in het heden heeft wortels in onopgeloste en niet erkende verlatingsangst uit het verleden . Het onbewuste vergeet nooit

tegenstelling
tot populaire misvattingen , is de psychoanalyse niet beschouwen het onbewuste als een psychologische magazijn gevuld met begraven herinneringen . Het onbewuste leven , actief in ontwikkeling en beïnvloeding van bewuste gedachten en waarnemingen . Psychoanalyticus Christopher Bollas beschrijft het als de " ongedachte bekend , " of de plaats waar de niet-erkende of geweigerd ervaringen blijven bestaan ​​zonder bewuste uitwerking of integratie in het gevoel van persoonlijke identiteit . Kleine kinderen en baby's niet over de mentale middelen om vroege ervaringen onthouden en vertrouwen op de ouders om hen te vertellen over hun vroege leven , maar een onrustige ouder die het kind verlaat in dit stadium kan een permanente afdruk in het onbewuste .

Formative ervaringen van Verlating

Sigmund Freud stelde dat de ervaringen die niet goed verwerkt kan worden , hetzij omdat ze zich heeft voorgedaan te vroeg in het leven, wanneer mentale structuren nog niet was gegroeid na te denken over hen , of omdat ze waren te schokkend en onbegrijpelijk , nooit verdwijnen . Maar noch krijgen ze opgeslagen als herinneringen . Ze volharden in de geest als existentiële angsten plaats . Verlating, vanuit dit perspectief , kan vele vormen aannemen . Een klein kind kan voelen de steek gelaten door de tragedie van de ouders overlijden , of via ouderlijke scheiding en echtscheiding . Ze kan ook de steek gelaten voelen door een ouder verdrinking in persoonlijke depressie, bijvoorbeeld, of iemand die emotioneel niet in staat af te stemmen op innerlijke wereld van het kind .
Herbeleven Vroege Verlating

Bollas ' lezing van concepten van Freud , een verlatingsangst die akelig vertrouwd , maar tegelijkertijd voelt onbeschrijfelijk is existentieel bekend , omdat ergens in ontwikkeling is het al meegemaakt, maar bewust " ongedachte . " Denken , vanuit dit perspectief , gaat omarmen en integreren verontrustende emotionele toestanden met behulp van de meest cognitief geavanceerde middelen van de geest. Maar afweermechanismen belemmeren dit proces - als er iets voelt potentieel overweldigend of ondraaglijk , de geest sluit het af van bewuste verwerking. Freud noemde dit " onderdrukking , " maar het is een mechanisme dat soms oprichters , niet de geest te beschermen tegen angst. Anticiperen verlating signaleert een mislukte repressie - . Het ongedachte bekend van de vroege stopzetting wordt krachtig overgebracht naar hier - en-nu relaties
A Safe Base

Attachment theoretici als John Bowlby nauwgezet geobserveerd kleine kinderen emotionele en gedragsmatige reacties op scheiding van een ouder. Als een scheiding niet gevoelig werd onderhandeld tussen ouder en kind , of het kind te jong om een troostende innerlijke beeld van de ouder in zijn hoofd te ondersteunen tijdens de scheiding was , zou enorm en ontroostbaar verdriet volgen. Bowlby stelde dat kinderen behoefte aan een ' veilige basis ' van veilige, ongebroken gehechtheid aan een geliefde ouder als voorwaarde voor de wereld meer zelfstandig te verkennen. Hij zag ook psychoanalytische therapie als het aanbieden van een veilige basis voor volwassenen om hun vroege verlating angsten ontdekken en genezen van hen.
Gevolgen van verlatingsangst lijden

Kinderen die lijden onhandelbaar scheiding angsten vroeg in de ontwikkeling onvermijdelijk evolueren van een reeks verdedigingswerken gericht op hen te beschermen tegen verdere nood. Een ernstige verdediging , die Bowlby zogenaamde " defensieve onthechting " impliceert een onmogelijke zoektocht om totaal onafhankelijk van alle relaties met anderen te blijven . Zulke mensen kunnen verschijnen afstandelijk of oppervlakkig charmant, maar nooit het risico verdieping van hun bevestiging voor verlatingsangst . Een gekwelde ontwikkeling doet zich voor bij mensen die hunkeren naar intimiteit , maar vrees dat het in gelijke mate , de paradox hier is dat intimiteit hard nodig , maar eenmaal ervaren , roept onmiddellijk angst voor verlating , de transformatie van liefde in haat in het proces. Psychoanalyticus Eric Brenman beschreef dit pijnlijke impasse als " vasthouden en haten . "