Uit onderzoek blijkt dat depressie en angst in de kindertijd en adolescentie mogelijk invloed kunnen hebben op het cognitieve functioneren en het IQ, maar de relatie is complex. De bevindingen variëren per onderzoek en weerspiegelen verschillende methodologieën en steekproefkenmerken. Hier is een overzicht van het onderzoek:

Vereniging: Studies hebben verbanden gevonden tussen depressie en angststoornissen bij kinderen en adolescenten en lagere IQ-scores. Deze bevindingen suggereren dat personen met psychische problemen mogelijk een lager intellectueel functioneren hebben vergeleken met hun leeftijdsgenoten zonder deze aandoeningen.

Causaliteit: Het vaststellen van een causaal verband tussen depressie/angst en IQ is een uitdaging. Het is onduidelijk of geestelijke gezondheidsproblemen direct IQ-tekorten veroorzaken, of dat andere factoren bijdragen aan zowel de geestelijke gezondheid als de cognitieve resultaten. Sommige onderzoeken suggereren dat de richting van de relatie bidirectioneel kan zijn, waarbij een laag IQ mogelijk kan bijdragen aan de ontwikkeling van geestelijke gezondheidsproblemen.

Mechanismen: De onderliggende mechanismen die de mogelijke verbanden tussen depressie/angst en IQ verklaren, worden niet volledig begrepen. Factoren als slechte schoolprestaties, sociale problemen en biologische invloeden kunnen een rol spelen. Depressie en angst kunnen de aandacht, concentratie en motivatie aantasten, wat van invloed kan zijn op de academische prestaties en de cognitieve ontwikkeling.

Individuele verschillen: De impact van depressie en angst op het IQ kan van persoon tot persoon verschillen. Sommige kinderen kunnen veerkracht tonen en hun intellectuele functioneren behouden ondanks geestelijke gezondheidsproblemen, terwijl anderen aanzienlijke cognitieve problemen kunnen ervaren.

Ernst van geestelijke gezondheidsproblemen: De ernst en persistentie van psychische symptomen kunnen de omvang van hun impact op het IQ beïnvloeden. Chronische of onbehandelde depressie en angst hebben doorgaans een grotere negatieve impact op het cognitief functioneren vergeleken met mildere of tijdelijke aandoeningen.

Comorbiditeit: Gelijktijdige geestelijke gezondheidsproblemen en psychiatrische aandoeningen, zoals ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder), kunnen de relatie tussen geestelijke gezondheid en IQ compliceren. Comorbide aandoeningen kunnen op elkaar inwerken en cumulatief het cognitief functioneren beïnvloeden.

Behandeling en ondersteuning: Vroegtijdige identificatie en behandeling van depressie en angst bij kinderen en adolescenten kan de potentiële impact op het IQ verzachten. Toegang tot geestelijke gezondheidszorg, therapeutische interventies en ondersteunende omgevingen kan individuen helpen hun symptomen onder controle te houden en hun volledige potentieel te bereiken.

Het is vermeldenswaard dat IQ geen definitieve maatstaf voor intelligentie is, en dat individuen ondanks geestelijke gezondheidsproblemen op verschillende domeinen kunnen uitblinken. Het ondersteunen van het emotionele welzijn en de algehele ontwikkeling van kinderen en adolescenten met depressie en angst blijft van het grootste belang, ongeacht hun IQ-scores.