Fobie is een vorm van angststoornis die wordt gekenmerkt door een intense, irrationele angst voor een specifiek object of een specifieke situatie. Deze angst is hardnekkig en kan het dagelijks leven van een persoon verstoren, waardoor aanzienlijk leed en beperkingen worden veroorzaakt.

Fobieën worden doorgaans ingedeeld in twee hoofdtypen:

1. Specifieke fobieën er is sprake van angst voor een specifiek object of een specifieke situatie, zoals hoogtevrees (hoogtevrees), vliegangst (aerofobie), angst voor spinnen (arachnofobie) of angst voor besloten ruimtes (claustrofobie).

2. Sociale fobieën er is sprake van angst voor sociale situaties, zoals angst om in het openbaar te spreken (glossofobie), angst om in een sociale omgeving beoordeeld of in verlegenheid gebracht te worden (sociale fobie), of angst voor interactie met andere mensen (sociale fobie).

Er wordt gedacht dat fobieën zich ontwikkelen door een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Bepaalde genetische eigenschappen kunnen iemand vatbaar maken voor het ontwikkelen van een fobie, maar specifieke fobieën worden vaak veroorzaakt door een traumatische of stressvolle ervaring die verband houdt met het gevreesde object of de gevreesde situatie.

Symptomen van fobieën kunnen zijn:

- Intense angst of ongerustheid bij blootstelling aan het gevreesde object of de gevreesde situatie

- Vermijden van het gevreesde object of de gevreesde situatie

- Lichamelijke symptomen zoals zweten, trillen, verhoogde hartslag, kortademigheid of misselijkheid

- Moeilijk slapen

- Gevoelens van paniek of hulpeloosheid

De behandeling van fobieën omvat doorgaans een combinatie van psychotherapie (zoals cognitieve gedragstherapie of exposure-therapie) en medicatie (zoals antidepressiva of angststillers). Het doel van de behandeling is om iemand te helpen zijn angst te beheersen en de impact ervan op zijn leven te verminderen.