Zelf - acceptatie is het sleutelbegrip van non-directieve counseling. Ook wel bekend als de cliëntgerichte therapie en ontwikkeld door Carl Rogers , deze therapeutische methode maakt gebruik van meerdere , in - sessie technieken om klanten te helpen . Hoewel niet algemeen in gebruik zijn , deze begeleiding optie ideaal ingeschakeld patiënten om hun gedrag te begrijpen, terwijl het aanvaarden van hun individualiteit . Luisteren

Luisteren Muziek van de therapeut nodig blijkt in non-directieve counseling. In plaats van een actieve deelnemer in de therapie , de belangrijkste taak van de therapeut is om de patiënt te luisteren . Na waardoor de patiënt om de richting van de therapie bepalen , de therapeut herhaalt wat de cliënt heeft onthuld , waardoor een situatie waarin de patiënt reflecteert op het verleden gedrag en keuzes .
Aanvaarden

Onvoorwaardelijke positieve aandacht - een essentieel aspect van non-directieve therapie - kunnen patiënten voelen zich veilig en geaccepteerd , ongeacht de dingen die ze hebben gedaan . De raadsman heeft geen patiënten oordelen door fouten in het verleden . Met onvoorwaardelijke positieve aandacht , patiënten idealiter kunnen nieuwe dingen te proberen en fouten maken zonder angst voor afwijzing , waardoor ze de kans om zichzelf te actualiseren , of hun potentieel te bereiken .
Respecteren en begrijpen

respecteren van de patiënt is essentieel in deze psychotherapie . De counsellor respecteert niet alleen de privacy van de patiënt , maar ook de integriteit van de patiënt , persoonlijke overtuigingen en moraal . Het tonen van respect en begrip kan de patiënt door geaccepteerd te voelen en vertrouwen hebben in de counselor. De counselor moet ook respecteren de ervaringen en keuzes van de patiënt , zelfs als ze niet in overeenstemming . Vanwege het individuele karakter van de non-directieve therapie , moet de hulpverlener open-minded en bereid om buiten de doos te werken wanneer nodig .
Inspelen

De wijze waarop de hulpverlener aan de patiënt een directe rol speelt bij het genezingsproces . De counselor , met behulp van feedback en de aanpassing van de ideeën van de patiënt , dwingt de patiënt om ondoeltreffend of ongeschikt gedrag en denkpatronen te erkennen. Als de hulpverlener reageert op de patiënt in een minder hulpvaardig manier , zal de therapie hoogstwaarschijnlijk mislukt. De rol van de therapeut is om continu richt de aandacht en onderwerpen terug op de patiënt in plaats van te reageren op irrelevante verhoor.