De term die in 1912 door de Zwitserse psychiater Eugen Bleuler werd bedacht vanuit het Latijn voor zelfisme is ‘autisme’. Bleuler gebruikte de term om een ​​groep symptomen te beschrijven, waaronder terugtrekking uit sociale interactie, verminderde communicatie en beperkt en repetitief gedrag. Hij geloofde dat deze symptomen werden veroorzaakt door een verstoring van het zelfgevoel van het individu, en hij bedacht de term 'autisme' om dit weer te geven.