Een medische diagnose en een diagnose van een psychische stoornis verschillen op verschillende belangrijke manieren:

1. Nadruk: Een medische diagnose richt zich doorgaans op het identificeren van een lichamelijke ziekte of letsel. Het omvat het beoordelen van de lichamelijke symptomen van de patiënt, het uitvoeren van tests en onderzoeken en het vaststellen van de onderliggende oorzaak van de medische aandoening.

Een diagnose van een psychische stoornis richt zich daarentegen op het beoordelen van psychologische symptomen en gedragingen die aanzienlijk afwijken van wat als normaal of verwacht wordt beschouwd. Psychische stoornissen worden gekenmerkt door stoornissen in gedachten, emoties, gedrag en/of sociaal functioneren.

2. Classificatiesystemen: Medische diagnoses zijn vaak gebaseerd op gestandaardiseerde classificatiesystemen zoals de International Classification of Diseases (ICD) en de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM). Deze systemen bieden specifieke criteria en richtlijnen voor het diagnosticeren van medische aandoeningen op basis van hun symptomen en ernst.

In de context van de geestelijke gezondheidszorg wordt de DSM veel gebruikt door professionals in de geestelijke gezondheidszorg om psychische stoornissen te diagnosticeren. Het categoriseert psychische stoornissen in verschillende diagnostische categorieën op basis van hun specifieke tekenen, symptomen en diagnostische criteria.

3. Subjectieve versus objectieve symptomen: Medische diagnoses zijn vaak gebaseerd op objectieve symptomen die direct kunnen worden waargenomen, gemeten en getest. Een medische diagnose van diabetes kan bijvoorbeeld het meten van de bloedglucosewaarden en het beoordelen van andere fysieke indicatoren inhouden.

Psychische stoornissen kunnen daarentegen subjectieve symptomen met zich meebrengen die moeilijker objectief te meten of waar te nemen zijn. Deze symptomen kunnen gevoelens, gedachten, gedragingen en ervaringen omvatten die door het individu zelf worden gerapporteerd.

4. Behandelingsaanpak: De behandelaanpak voor een medische diagnose omvat doorgaans medische interventies zoals medicijnen, operaties, fysiotherapie of andere medische procedures. De nadruk ligt op het aanpakken van de lichamelijke symptomen en het beheersen van de onderliggende medische aandoening.

Bij psychische stoornissen kan de behandeling bestaan ​​uit psychotherapie (praattherapie), medicatie of een combinatie van beide. Psychotherapie heeft tot doel de psychologische symptomen, denkpatronen, gedragingen en onderliggende oorzaken van de psychische stoornis aan te pakken.

5. Stigma en perceptie van de samenleving: Medische diagnoses en diagnoses van psychische stoornissen kunnen verschillende maatschappelijke percepties en niveaus van stigma met zich meebrengen. Sommige medische aandoeningen kunnen minder stigmatiserend zijn dan bepaalde psychische stoornissen.

Het is echter belangrijk om te erkennen dat zowel lichamelijke ziekten als psychische stoornissen geldige gezondheidsproblemen zijn die passende aandacht, zorg en mededogen vereisen zonder stigmatisering.