De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ( DSM ) is het naslagwerk gebruikt door psychologen en psychiaters bij de diagnose van psychische aandoeningen . Hoewel een publicatie van de American Psychological Association , de DSM is gemonteerd en beoordeeld door de geestelijke gezondheidszorg beoefenaars gebaseerd op de huidige onderzoek in de geestelijke gezondheidszorg velden . Doel

De DSM identificeert en classificeert psychische aandoeningen gebaseerd op gerelateerde oorzaken en symptomen , het genereren van een checklist van essentiële en niet-essentiële symptomen die artsen gebruiken bij het toewijzen van een diagnose. Omdat een psychische aandoening een oorzaak kan hebben - bijvoorbeeld , kunnen biochemische onevenwichtigheden leiden tot depressie - het verstrekken van een diagnose kan de tandarts de beste therapie of behandeling voorschrijven . Wanneer een psychiater diagnosticeert een patiënt met een depressie , bijvoorbeeld , weet ze welke medicijnen en behandelingen zijn waarschijnlijk het meest effectief te zijn .
Geschiedenis

Classificatie van geestesziekte van een medisch oogpunt begon met Emil Kraepelin in de late 19e eeuw . De International Classification of Diseases ( ICD ) is ontstaan ​​in 1893 , gevolgd door de Amerikaanse Medico - Psychological Association 's " Statistical Manual voor het gebruik van instellingen voor de Insane " in 1918 . De eerste editie van de DSM werd gepubliceerd in 1952 , en zes herzieningen zijn sindsdien gemaakt aan veranderende ideeën over de indeling en de rol die diagnose zou moeten spelen bij het ​​bepalen van de behandeling van geestesziekten weerspiegelen . De huidige editie van de DSM , de DSM - IVTR , werd gepubliceerd in 2000 .
Organisatie

De DSM heeft vijf assen die artsen gebruiken om een ​​te genereren diagnose . Deze vijf assen bevatten tijdelijke psychische aandoeningen , blijvende psychologische afwijkingen - zoals cognitieve handicap of persoonlijkheidsstoornissen - medische , sociale en milieukwesties en adaptieve vaardigheden. Wanneer de DSM presenteert een individuele stoornis, het groepen symptomen in checklists genoemd diagnostische criteria . Voor een persoon aan de diagnostische criteria voldoen , moeten zij een bepaald aantal symptomen op de lijst , symptomen vertonen voor een voorgeschreven duur van de tijd te presenteren of vertonen een verminderde werking als gevolg van de aandoening .
Debatten

Omdat geestesziekte draagt ​​een sociaal stigma , controverse ontstaan ​​vaak in de diagnose van psychische stoornissen en daarmee de DSM ook . Sommigen beweren dat wat beoefenaars label psychische aandoening is in feite een deel van het continuüm van normaal gedrag , maar op grotere extremen dan wat wordt vertoond door de meerderheid van de bevolking . Anderen wijzen erop dat de diagnose normaal trekken vaak in de minderheid zijn of onderdrukte groepen kunnen straffen. Bijvoorbeeld homoseksualiteit bleef als een DSM- diagnose tot een 1973 herziening , en andere diagnoses gunst typisch mannelijk gedrag, zoals assertiviteit , terwijl pathologisering typisch vrouwelijk gedrag, zoals verlegenheid .
Future

de volgende herziening van de DSM staat gepland voor een release en de publicatie in 2012 . Volgens Roger Peele , een lid van de DSM - V werkgroep , alleen rekening houden met noodzakelijke herstructurering van de diagnostische categorieën , de nieuwe revisie zal ook sterk richten op de oprichting van een onderzoek basis voor de inhoud ervan , met behulp van peer review en gezien hoe factoren zoals geslacht , cultuur en etniciteit van invloed op de diagnose en de presentatie van psychische aandoeningen .