Er is geen enkele datum of moment dat kan worden aangemerkt als de ‘ontdekking’ van psychische aandoeningen. Psychische aandoeningen bestaan ​​waarschijnlijk al zo lang als mensen bestaan, en verschillende culturen en samenlevingen door de geschiedenis heen hebben hun eigen overtuigingen, interpretaties en benaderingen gehad om deze te begrijpen en aan te pakken.

Hier zijn echter enkele belangrijke historische punten en ontwikkelingen met betrekking tot het begrip van psychische aandoeningen:

1. Oude beschavingen:

In de oudheid werd geestesziekte vaak toegeschreven aan bovennatuurlijke of goddelijke oorzaken, zoals bezetenheid door geesten, demonische invloed of straf van de goden. Bijgevolg omvatte de behandelingsbenadering vaak religieuze rituelen, gebedsgenezing en exorcisme.

2. Griekse en Romeinse invloed:

Griekse en Romeinse artsen, zoals Hippocrates en Galenus, begonnen een meer wetenschappelijke benadering te hanteren bij het begrijpen van geestesziekten. Ze geloofden dat psychische stoornissen werden veroorzaakt door onevenwichtigheden in de lichaamsvochten (bijvoorbeeld bloed, slijm, gele gal en zwarte gal). Deze theorie stond bekend als de ‘Vier Humoren’-theorie en vormde eeuwenlang de basis van medische behandelingen.

3. Middeleeuwen:

Tijdens de middeleeuwen werden psychische aandoeningen vaak geassocieerd met hekserij, zonde en morele zwakte. Als gevolg hiervan werden mensen met psychische aandoeningen vaak gestigmatiseerd, gestraft of opgesloten in kloosters of gestichten.

4. Renaissance- en verlichtingsperioden:

De Renaissance en de Verlichting brachten een verschuiving in het denken teweeg in de richting van een meer rationeel en wetenschappelijk begrip van geestesziekten. Artsen en denkers als Philippe Pinel en William Tuke pleitten voor een meer humane behandeling van mensen met psychische aandoeningen, wat leidde tot de ontwikkeling van gestichten en de morele behandelaanpak.

5. Ontwikkelingen in de 19e eeuw:

In de 19e eeuw leverden verschillende invloedrijke figuren, zoals Emil Kraepelin en Sigmund Freud, belangrijke bijdragen op het gebied van de psychiatrie. Kraepelin introduceerde het concept van classificatie van psychische aandoeningen en maakte onderscheid tussen verschillende stoornissen, terwijl Freud de theorie van de psychoanalyse ontwikkelde als een benadering om de onbewuste geest en mentale processen te begrijpen.

6. Moderne vooruitgang:

In de 20e eeuw en daarna is er enorme vooruitgang geboekt in het begrip van psychische aandoeningen door onderzoek, neurowetenschappen en de ontwikkeling van effectieve behandelingen, waaronder psychotherapie en psychotrope medicijnen. Dit heeft geleid tot verbeterde diagnoses, meer gerichte interventies en een grotere nadruk op geestelijke gezondheid als een essentieel aspect van het algehele welzijn.

Het is belangrijk op te merken dat het begrip van psychische aandoeningen voortdurend evolueert, en dat nieuwe ontdekkingen en ontwikkelingen het vakgebied voortdurend vormgeven.