Psychiater Peter S. Jensen en psycholoog Kimberly Hoagwood betogen dat, hoewel nuttig , de beschrijvende namen voor psychische aandoeningen voor kinderen, adolescenten en volwassenen in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ( DMS) worden het best gebruikt alleen in combinatie met andere overwegingen diagnose patiënten . Ze zeggen dat een diagnose van psychische aandoeningen gebaseerd op waarnemingen tijdens het interview met de patiënt niet te zwaar moet afhangen van de symptomen en tekenen die in het DMS . In plaats daarvan moet de geestelijke gezondheidszorg ook verdiepen in de familiegeschiedenis , familie en relaties met leeftijdgenoten , cultuur , milieu en andere factoren om te komen tot een meer goed afgeronde visie op het leven van de patiënt , die zal leiden tot het vinden van de meest effectieve behandeling voor de patiënt. Achtergrond

De standaard , geaccepteerde praktijk in het stellen van diagnoses van psychische aandoeningen is voor de geestelijke gezondheidszorg aan de richtlijnen zoals in de DSM , dat wordt uitgegeven door de American Psychiatric Association raadplegen .


How To Diagnoses

Jensen en Hoagwood , die deskundig zijn op kinderen en adolescenten geestelijke gezondheid , bieden suggesties voor het verbeteren van de diagnose van een psychische aandoening in hun artikel " The Book of Names verbeteren : . DSM - IV in Context " de artsen stellen dat diagnoses bij kinderen en adolescenten zal verbeteren als de geestelijke gezondheidszorg begrijpen familie en relaties met leeftijdsgenoten van het kind , het type van de school het kind bezoekt , de omgeving (thuis en de gemeenschap ) het kind woont in , de culturele achtergrond van het kind; dat de maatschappij van het kind en hoe het kind ziet de samenleving en hoe goed het kind functies mentaal en sociaal
Kijk naar de zonnige kant
< br . >

in het artikel " Resultaten van GGZ voor kinderen en adolescenten: I. aan een conceptueel model " dat in het " Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry , " (Augustus , 1996 ) Hoagwood , de eerste auteur , stelt dat de bovengenoemde factoren moeten worden beoordeeld in de tijd en dat de hulpverlener , maar bewust van mentale stoornissen , niet fixeren op gebreken van het kind ten koste van concentratie op of het kind de mogelijkheid om positief aan te passen aan haar omgeving .
De Toekomst

De definities en indelingen van psychische aandoeningen zich ontwikkelen , omdat ze zijn gebaseerd op nieuw onderzoek , instrumenten , wetenschappelijke bevindingen en standpunten op geestesziekten , Jensen en Hoagwood schrijven . Deze omgeving van verandering zal invloed hebben op hoe de huidige en toekomstige geestelijke gezondheidszorg observeren hun patiënten en diagnoses stellen . Nieuwe methoden zijn onvermijdelijk .
De ideale doel van Diagnoses

Jensen en Hoagwood betogen dat de geestelijke ziekte diagnosesysteem mensen zouden beter van dienst als het niet alleen correct geïdentificeerd van een patiënt geestesziekte maar , nog belangrijker , gericht mensen in nood te helpen om de beste bron .