Een bloedtest alleen kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet met zekerheid diagnosticeren. Bloedonderzoek kan de niveaus meten van een hormoon genaamd humaan choriongonadotrofine (hCG), dat tijdens de zwangerschap wordt geproduceerd. Hoewel hoge niveaus van hCG op zwangerschap kunnen duiden, kunnen ze de locatie van de zwangerschap niet bepalen. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap treedt op wanneer een bevruchte eicel zich buiten de baarmoeder implanteert, meestal in de eileiders. Om een ​​buitenbaarmoederlijke zwangerschap te diagnosticeren, is een combinatie van echografie, lichamelijk onderzoek en medische geschiedenis noodzakelijk. Een echografie kan een visuele bevestiging geven van de locatie van de zwangerschap, en een arts kan tekenen en symptomen beoordelen die specifiek zijn voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.