Bij de trigger voor het begin van de bevalling en het vrijkomen van melk tijdens de geboorte zijn verschillende complexe hormonale en fysiologische mechanismen betrokken. Dit zijn de belangrijkste factoren die een rol spelen:

1. Oxytocine:Oxytocine is een hormoon dat wordt geproduceerd door de hypothalamus en wordt afgegeven door de hypofyse. Het speelt een cruciale rol bij zowel de bevalling als de melkafgifte. Tijdens de zwangerschap stijgen de oxytocinespiegels geleidelijk en naarmate de uitgerekende datum nadert, wordt het lichaam gevoeliger voor oxytocine. Wanneer de bevalling begint, neemt de afgifte van oxytocine aanzienlijk toe, waardoor de samentrekkingen van de baarmoeder frequenter, intenser en gecoördineerder worden. Oxytocine stimuleert ook de samentrekking van de spieren rond de melkkanalen, wat leidt tot het vrijkomen van melk (melkafstotingsreflex).

2. Progesteron en oestrogeen:Progesteron en oestrogeen zijn twee hormonen die tegengestelde rollen spelen bij de bevalling en de melkafgifte. Progesteron, dat dominant is tijdens de zwangerschap, ontspant de baarmoeder en voorkomt dat deze voortijdig samentrekt. Naarmate de zwangerschap vordert, nemen de progesteronspiegels af en stijgen de oestrogeenspiegels. Deze hormonale verschuiving helpt de baarmoeder voor te bereiden op weeën.

3. Foetaal corticotropine-releasing hormoon (CRH):CRH is een hormoon dat wordt geproduceerd door de foetus en de placenta. Het speelt een belangrijke rol bij het op gang brengen van de bevalling. Naarmate de foetus ouder wordt, produceert hij steeds grotere hoeveelheden CRH. CRH stimuleert de productie van oxytocine uit de hypothalamus van de moeder, wat leidt tot het begin van de bevalling.

4. Prostaglandinen:Prostaglandinen zijn hormoonachtige stoffen die door de baarmoeder en andere weefsels worden geproduceerd. Ze dragen bij aan het verzachten en rijpen (uitwissen) van de baarmoederhals, waardoor deze tijdens de bevalling kan uitzetten. Prostaglandinen stimuleren ook de afgifte van oxytocine.

5. Uitzetting van de baarmoeder:Naarmate de foetus groeit, zorgt dit ervoor dat de baarmoeder zich uitrekt en uitzet. Deze fysieke uitzetting van de baarmoeder kan de afgifte van oxytocine stimuleren, wat bijdraagt ​​aan het begin van de bevalling.

6. Positief feedbackmechanisme:Zodra de bevalling begint, vindt er een positief feedbackmechanisme plaats. De afgifte van oxytocine tijdens baarmoedercontracties stimuleert de verdere productie van oxytocine, wat leidt tot sterkere en frequentere weeën. Deze feedbacklus gaat door totdat de baby is afgeleverd.

Deze factoren werken samen om de bevalling en het vrijkomen van melk tijdens de geboorte te veroorzaken. Het is belangrijk op te merken dat de exacte mechanismen van persoon tot persoon kunnen verschillen, en dat de timing en het verloop van de bevalling kunnen worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder de gezondheid van de moeder, de positie van de baby en de specifieke omstandigheden van de geboorte.